Αυτό είναι για σένα, Σοράγια

Η παρακάτω ιστορία αποτελεί ελεύθερη δική μας απόδοση του κεφαλαίου Este va para vos, Soraya από το βιβλίο Historias de aquí y de allá του διακεκριμένου Χιλιανού συγγραφέα, σκηνοθέτη και δημοσιογράφου Luis Sepúlveda. Το πρωτότυπο ισπανικό κείμενο, καθώς και γαλλική μετάφραση μαζί με το σκίτσο μπορείτε να το βρείτε εδώ.

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Για τους νέους από τις φτωχές χώρες, το ποδόσφαιρο, περισσότερο από ένα όμορφο άθλημα, είναι μια ευκαιρία για να βγουν από τη μιζέρια και να πετύχουν αυτό τον στόχο τον τόσο προβεβλημένο ως θρίαμβο. Έτσι έγινε με τον Μπερνάρντο Σιφουέντες, έναν νεαρό που στα δεκατέσσερα χρόνια του άρχισε να διακρίνεται σε μια ομάδα της γειτονιάς, την Σερβεσέρος (μπυραρία) της Ασουνσιόν, η οποία το 2001 κατέκτησε τον τίτλο της πρωταθλήτριας στις γειτονιές της παραγουανής πρωτεύουσας. Η εταιρία ζυθοποιίας που ήταν χορηγός της ομάδας δεν έβαζε πολλά λεφτά. Ένα γυμνό γήπεδο στο οποία σπάνια λειτουργούσε ο φωτισμός, τις φανέλες με το λογότυπο του εργοστασίου, και καμιά δεκαριά καθίσματα προορισμένα για τα στελέχη όπου συνήθως δεν καθόταν κανένας. Αλλά μια μέρα, ενώ έμεναν δύο ματς για να κατακτήσει η ομάδα το πρωτάθλημα, ένας Ιταλός ήρθε στο γήπεδο, κατέλαβε ένα από τα καθίσματα και αφιέρωσε την προσοχή του στον Μπερνάρντο Σιφουέντες, που εκείνη την ημέρα σκόραρε δύο γκολ.

Ο Ιταλός ήταν μάνατζερ και εκπρόσωπος πολλών ποδοσφαιριστών. Η δουλειά του ήταν να βρίσκει ταλέντα, και έτσι ταξίδευε σε χώρες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής, σαν ένας μάγος Μέρλιν ικανός να αλλάξει την τύχη ερασιτεχνών αθλητών. Στην παράγκα που χρησίμευε ως αποδυτήρια πλησίασε τον παίκτη και αφού τον συνεχάρη τον ρώτησε πώς του φαινόταν να παίξει σε μια ευρωπαϊκή ομάδα δεύτερης κατηγορίας. Ο Σιφουέντες, έχοντας μόλις συμπληρώσει τα δεκαοχτώ, απλά έκλαψε από συγκίνηση και ανάμεσα στα δάκρυα ήξερε ότι την ίδια νύχτα, αφού τελείωνε η γιορτή της νίκης, θα μιλούσε με τους γονείς της Σοράγια και θα τους ζητούσε το χέρι της όμορφης κοπέλας που μπορούσε να πει σ’ αγαπώ στα ισπανικά και τα γκουαρανί (γλώσσα των Ινδιάνων της Παραγουάης) με την ίδια ειλικρίνεια.

Read Full Post »

Λέμε ΟΧΙ

Μια «περίεργη» επέτειος του «ΟΧΙ» φέτος, γι’ αυτό δεν θα ακολοθήσουμε την πεπατημένη με λογύδρια, θούριους και πανηγυρικούς. Αντ’ αυτών, προβάλουμε μια ιδέα για έναν «εναλλακτικό» εορτασμό.

(Αλίευση από Tlaxcala – Πηγή: AZLS – Σελίδα Facebook)

…………………………………………………………………………………………………………………………………….

ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ ΠΟΤΕ; ΑΝ ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ ΠΟΙΟΣ;

«Όχι» σημαίνει αντίσταση. Ενωνόμαστε κάτω από αυτό το μήνυμα. Ενάμιση χρόνο τώρα, βουλιάζουμε ως χώρα, εξαιτίας των επιλογών κυβέρνησης και τρόικας. Δεν θέλουμε άλλη δήθεν σωτηρία. Κρεμάμε όλοι στα μπαλκόνια μας ένα λευκό πανί που να γράφει ΟΧΙ, ξεκινώντας αυτή την Δευτέρα, με κορύφωση την 28η Οκτωβρίου και για όσο χρειαστεί λέμε ένα νέο ΟΧΙ.

Read Full Post »

3!

Σεμνή η φετινή τελετή της 3ης επετείου λειτουργίας του ιστολογίου μας (στις 21/10), μέσα στο βαρύ κλίμα των τελευταίων ημερών και στο ευρύτερο στραβό κλίμα που το έφαγε και ο γάιδαρος των… αγορών. Κομμένες λοιπόν οι φανφάρες, οι εξτραβαγκάντζες και οι υποσχέσεις των προηγούμενων ετών (βλ. 2010 και 2009). Ας όψεται ο νομοθέτης που μας υποχρεώνει να προβαίνουμε σε διοικητικό και οικονομικό απολογισμό κάθε χρόνο. Γι’ αυτό περνάμε χωρίς πολλά σχόλια και τσιριμόνιες στα νούμερα – τα οποία όταν ευημερούν δυστυχούν οι άνθρωποι, και όταν δεν ευημερούν πάλι δυστυχούν οι άνθρωποι:

Read Full Post »

30 χρόνια… σοσιαλισμός!

Τα παρακάτω αποσπάσματα από το άρθρο του Τάσου Παππά στην Ελευθεροτυπία

Βλ. επίσης το περσινό «αφιέρωμα»: Και στις 18… σοσιαλισμό!

————————————————————————————————–

«Στις 18 σοσιαλισμό» φώναζαν οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ στη συγκέντρωση του κόμματός τους στην πλατεία Συντάγματος, πιστεύοντας ότι οι κάλπες της 17ης Νοεμβρίου του 1974 θα έβγαζαν το κόμμα τους στην κυβέρνηση και από την επόμενη μέρα θα ξεκινούσε ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός της Ελλάδας.

Χρειάστηκε να περιμένουν επτά χρόνια για να δουν τον Α. Παπανδρέου πρωθυπουργό, ωστόσο ο σοσιαλισμός ούτε το 1981 ούτε αργότερα ήρθε στο ραντεβού με τους επίδοξους θεμελιωτές του.

Read Full Post »

Μια φωτογραφία: Γροθιές υψωμένες στον αέρα

Από αριστερά: Πήτερ Νόρμαν, Τόμι Σμιθ, Τζον Κάρλος.

Πόλη του Μεξικού, Ολυμπιακό Στάδιο, Οκτώβριος του 1968

Η αστερόεσσα κυματίζει θριαμβευτικά στο ψηλότερο κοντάρι, και ακούγεται ο εθνικός ύμνος των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ανεβαίνουν στο βάθρο οι ολυμπιονίκες. Και τότε, τη στιγμή της αποθέωσης, ο Τόμι Σμιθ, χρυσό μετάλλιο, και ο Τζον Κάρλος, αργυρό, μαύροι και οι δύο, Αμερικανοί και οι δύο, υψώνουν τη σφιγμένη γροθιά, μέσα σε μαύρα γάντια, στον ουρανό της νύχτας.

Ο φωτογράφος Τζον Ντόμινις του Life απαθανατίζει τη στιγμή. Εκείνες οι υψωμένες γροθιές, σύμβολο του επαναστατικού κινήματος Μαύροι Πάνθηρες, καταγγέλλουν μπροστά σε ολόκληρο τον κόσμο το ρατσισμό στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Read Full Post »

Έγκλημα στα Μπάρμπαντος: 35 χρόνια ατιμωρησίας

6 Οκτωβρίου 1976. 11 λεπτά μετά την απογείωση από το αεροδρόμιο Seawell (πλέον Διεθνές Αεροδρόμιο Grantley Adams) των Μπάρμπαντος, και ενώ το αεροσκάφος της πτήσης 455 της Cubana de Aviación ταξιδεύει στα 18.000 πόδια, δύο βόμβες θα εκραγούν. Μάταια ο κυβερνήτης Wilfredo Pérez θα προσπαθήσει να το κάνει να επιστρέψει στο αεροδρόμιο. Βλέποντας πως αυτό είναι αδύνατο, το στρέφει προς τον Ατλαντικό Ωκεανό, μακριά από τις ακτές, για να μην διακινδυνεύσουν ζωές αθώων πάνω στο νησί. Θα χαθούν και οι 73 επιβάτες, συμπεριλαμβανομένων των 5 μελών του πληρώματος. Ανάμεσα στους επιβάτες και 24 Κουβανοί αθλητές που είχαν θριαμβεύσει στους Αγώνες Κεντρικής Αμερικής και Καραϊβικής την προηγούμενη χρονιά. Συνολικά θα βρουν το θάνατο 57 Κουβανοί πολίτες, 11 νέοι από την Γουιάνα που πήγαιναν να σπουδάσουν ιατρική στην Κούβα και 5 Βορειοκορεάτες.

35 χρόνια συμπληρώθηκαν από την τρομοκρατική ενέργεια κατά του κουβανικού πολιτικού αεροσκάφους. Οι φυσικοί αυτουργοί της αποτρόπαιης εγκληματικής πράξης, οι Βενεζουελανοί Hernán Ricardo και Freddy Lugo, πιάστηκαν και καταδικάστηκαν σε φυλάκιση. Οι ηθικοί αυτουργοί και ενορχηστρωτές όμως ουδέποτε λογοδότησαν στη δικαιοσύνη: οι αρχιτρομοκράτες Luis Posada Carriles και Orlando Bosch Ávila. Από τότε πέτυχαν ασυλία και ατιμωρησία ως φίλοι της Αυτοκρατορίας.

Read Full Post »

Dura lex, sed lex (?)

Εναλλακτικός τίτλος: …And Justice for all

Επιθεωρητής Javert (από τους άθλιους του Β. Ουγκώ)

Την ώρα που η ελληνική δικαιοσύνη παραμένει τυφλή, συχνά και… κουτσή, συνηθίζοντας μας σε απελπιστική κωλυσιεργία και χαρακτηριστική ατολμία – σε αγαστή συνεργασία με τις υπόλοιπες θεσμοθετημένες εξουσίες – έτσι ώστε πολλές σημαντικές υποθέσεις να οδηγούνται στην παραγραφή και να μην έχει κάτσει στο εδώλιο, πόσο μάλλον να πάει φυλακή, κανένας μεγαλόσχημος (Τσοχατζόπουλος, Μαντέλης, Τσουκάτος, Βουλγαράκης κ.α.), την ώρα που ο Μάκης Ψωμιάδης (με σήμα κατατεθέν το πούρο) αφήνεται ελεύθερος, η Εισαγγελία Πρωτοδικών Κορίνθου κάνει επίδειξη υπερβάλλοντα ζήλου επιπέδου… Ιαβέρη σε μια απίστευτη υπόθεση: Καλεί σε δίκη πολίτη με την κατηγορία ότι δεν… ψήφισε στις προηγούμενες Ευρωεκλογές – εκλογές με επίσημη αποχή σχεδόν 50%!

Read Full Post »