Πριν μερικές μέρες είχαμε τη θλιβερή επέτειο της κατάλυσης της δημοκρατίας μας από τη χούντα των συνταγματαρχών. Με διαφορά λίγων ημερών, ένας άλλος λαός της Νότιας Ευρώπης γιορτάζει την αποκατάσταση της δικής του δημοκρατίας, με τη λεγόμενη “Επανάσταση των Γαρυφάλλων” ( Revolucao dos Cravos).
«Σαράντα οκτώ χρόνια είναι πολύς καιρός για οτιδήποτε, πόσο μάλλον για μια δικτατορία. Μια τόσο γερασμένη κατάσταση είχε ως αποτέλεσμα μια επανάσταση σχεδόν ουτοπική”.
25 Απρίλη 1974. Στρατιωτικό κίνημα προοδευτικών αξιωματικών εκδηλώνεται τις πρώτες πρωινές ώρες και αποκαθιστά τη δημοκρατία στην Πορτογαλία, μετά από 48 χρόνια. Το κίνημα ήταν σχεδόν αναίμακτο, με τέσσερις μόλις νεκρούς. Έμεινε στην ιστορία ως «Επανάσταση των Γαρυφάλλων», επειδή πολλοί στρατιώτες είχαν τοποθετήσει στις κάννες των όπλων τους γαρύφαλλα, με την προτροπή των εξεγερμένων πολιτών.
Η Πορτογαλία από τις 26 Μαΐου 1926 στέναζε κάτω από στρατιωτική δικτατορία, μετά την ανατροπή του εύθραυστης δημοκρατίας. Επικεφαλής αναδείχθηκε ο καθηγητής οικονομικών Αντόνιο ντε Ολιβέιρα Σαλαζάρ, ο οποίος κυβέρνησε από το 1932 έως το 1968, όταν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την εξουσία για λόγους υγείας. Ο Σαλαζάρ οραματίστηκε το «Νέο Κράτος», ένα καθεστώς με πολλά στοιχεία φασισμού. Τον διαδέχθηκε ο καθηγητής Νομικής Μαρσέλο Καετάνο, ο οποίος κυβέρνησε μέχρι την πτώση του καθεστώτος.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, η Πορτογαλία αιμορραγούσε οικονομικά. Η προσπάθεια διατήρησης της αποικιακής της δύναμης απορροφούσε το 40% του προϋπολογισμού. Κάποιοι από τους χαμηλόβαθμους στρατιωτικούς, που ήταν δυσαρεστημένοι από την πορεία της χώρας και την επαγγελματική τους εξέλιξη, συγκρότησαν το «Κίνημα των Ενόπλων Δυνάμεων», με σκοπό να αλλάξουν την κατάσταση. Το κίνημα, υπό την ηγεσία του ταγματάρχη Οτέλο Σαράιβα ντε Καρβάλιο εκδηλώθηκε συνωμοτικά και με απόλυτη επιτυχία. Με το ξημέρωμα της 25ης Απριλίου ένα δικτατορικό καθεστώς ηλικίας σχεδόν μισού αιώνα είχε καταρρεύσει.
Μετά από μεταβατική περίοδο δύο ετών, κατά την οποία τη διακυβέρνηση της χώρας είχε αναλάβει επταμελής «Χούντα (Συμβούλιο) Εθνικής Σωτηρίας», το 1976 ψηφίστηκε το νέο δημοκρατικό Σύνταγμα κι έγιναν οι πρώτες πολυκομματικές εκλογές, που ανέδειξαν στην προεδρία τον στρατηγό Αντόνιο Ραμάλιο Εάνες και στην πρωθυπουργία τον σοσιαλιστή Μάριο Σοάρες. Η Πορτογαλία μπήκε οριστικά σε δημοκρατική ρότα και το 1986 έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (μετέπειτα Ευρωπαϊκής Ένωσης).
Άμεσο αποτέλεσμα της πτώσης της δικτατορίας ήταν η διάλυση της αποικιοκρατικής Πορτογαλίας. Οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές πρώην αποικιοκρατικές δυνάμεις είχαν χάσει τις περισσότερες αποικίες τους από τις δεκαετίες του ’50 και του ’60. Η Γουϊνέα – Μπισάου κέρδισε την ανεξαρτησίας της το 1974 κι ένα χρόνο αργότερα η Μοζαμβίκη, η Αγκόλα, το Σάο Τομέ ε Πρίνσιπε και τα Νησιά του Πράσινου Ακρωτηρίου. Αξίζει να σημειωθεί πως στην Αγκόλα και τη Μοζαμβίκη ειδικά, η ανεξαρτησία επιτεύχθηκε σε μεγάλο βαθμό χάρη στη δραστηριότητα ισχυρών αριστερών αντάρτικων, με την υποστήριξη της Ε.Σ.Σ.Δ. και της Κούβας.
Παρά την επιστροφή στη δημοκρατική ομαλότητα, την είσοδο στην ευρωπαϊκή κοινή αγορά και τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης τα επόμενα χρόνια, η Πορτογαλία παραμένει ανάμεσα στους αδύναμους κρίκους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ιδιαίτερα μετά την έμπνευση της περίφημης “απογραφής” των ελλειμμάτων επί πρωθυπουργίας του σοσιαλδημοκράτη – πρώην μαοϊκού παρακαλώ!- Ζοζέ Μπαρόζο, που αντέγραψε και ο δικός μας “καταλληλότερος”. Τουλάχιστο ο κ. Μπαρόζο φρόντισε να εγκαταλείψει εγκαίρως την ηλεκτρική καρέκλα του επικεφαλής της κυβέρνησης για να αναλάβει τη θέση του Κοινοτικού Επιτρόπου. Οι λιγότεροι προνομιούχοι συμπατριώτες του συνεχίζουν να δοκιμάζονται από τις πολιτικές επιλογές αυτού και του διαδόχου του σοσιαλιστή Ζοζέ Σόκρατες καθώς και, προφανώς, από τη διεθνή οικονομική κρίση. Παρόμοια οι υπόλοιπες χώρες του φτωχού ευρωπαϊκού Νότου και οι “νεοφώτιστες” της Ανατολής.
Σύμφωνα με το γνωστό πολιτικό αναλυτή Σάμιουελ Χάντιγκτον, η «Επανάσταση των Γαρυφάλλων» προκάλεσε το «τρίτο κύμα εκδημοκρατισμού», που εξαπλώθηκε στην Ελλάδα (24 Ιουλίου 1974), την Ισπανία (1975) και τη Λατινική Αμερική (δεκαετία του ’80).
Μήπως το “τέταρτο κύμα” κινηθεί αντίστροφα;
Trailer της ταινίας CAPITAES DE ABRIL που προβάλεται αυτές τις μέρες στις αίθουσες.
Σχετικοί Σύνδεσμοι:
Κόκκινο Μπαλόνι (από δώ «κοινωνικοποιήθηκε» η φωτογραφία)
Ωραία και πλήρης παρουσίαση Τσαλ,
πάντα στις επάλξεις !
Τώρα αυτό με το τέταρτο κύμα, από πού θα
μας έρθει λές ?
Και θάναι κύμα, φλοίσβος ή τσουνάμι ?
Γειά στο πληκτρολόγιό σου !
Λέω να κάνουμε ταμείο για σήμερα !
@chere enfant
Βλέπω πρωινή πρωινή και σήμερα 🙂
Εκτιμώ και προσδοκώ το «τεταρτο κύμα» να έρθει από τις Τσιάπας, από το κουφάρι του Ποτοσί ψηλά στην κορδιλιέρα και τις κοοπερατίβες του Παρανά! Για την έντασή του είναι πιο δύσκολο να κάνω εκτιμήσεις… Το ζητούμενο είναι να μην αργήσει πολύ και το προλάβει τσουνάμι από καμιά οικολογική καταστροφή!
Ναι, μόλις σηκώθηκα για να ζυμώσω και να
φουρνίσω ψωμάκι 🙂
@Kuku-vaya
Εντάξει ας το κάνουμε. Μάζεψε εσύ τα ψιλά 🙂
Μου φτάνουν και περισσεύουν !
@φουρνάρισσα
Δουλεύετε και Κυριακή; Θα σας καταγγείλω στην Επιθεώρηση Εργασίας!
Ο σπιτικός ο φούρνος δεν σταματά !
Οι άλλοι μόνο φαγητά για ψήσιμο (?)
Très Bonne Nuit
Χμμ ψήνουν ακόμα φαγητά οι φούρνοι; Μου ακούγεται τόσο… αντικαταναλωτικό!
Buenissimas Noches!
Ψωμί ξεφουρνίστηκε !
Δεν κάνουμε ντηλίβερυ !
Απαλλοτριώσαμε βλέπω!
Καλά κάναμε! Είχε και καλό λύγκα από κάτω αλλά η δική σου ανασκόπηση των γεγονότων είναι εξίσου καλή… ο λύγκας του χρήστη Τίμου έχει και άλλες ωραίες φωτογραφίες από την περίοδο εκείνη και τον συνιστώ!
Κατά τα άλλα…κουκουβάγιες μου καλές…θέλω κι εγώ ψωμί…σερί, να έρθω για φαί;
πω πω…ξέχασα να κλείσω το λινκ και έγινε χαμός!
Διορθώστε αγαπητέ Τσαλ ή λοιποί διαχειριστές αν μπορείτε!
Μπαλόνη μου,
Το ψωμί μυρίζει υπέροχα (καλύτερα κι από τον Ιούδα).
Το παίρνω και την κάνω για τις εξοχές για λίγο.
Υπόσχομαι όμως ότι θα σε αποζημιώσω.
προσοχή όμως: μην κάνουμε την επανάσταση του
πουλιού αρτοποιείο 🙂
υγ
είδες πουθενά κανέναν ‘λοιπό’ διαχειριστή ?
Σ.Τσαλ, το κάνεις συστηματικά άραγε? Τη θυμάμαι κι αυτή κι άρχισα να νιώθω μεγαλοκοπέλα! 😛 Θυμάμαι ακόμα πως ο Α.Γ.Π. ως πρωθυπουργός το ’81 συνέβαλλε να ενταχθούν οι δυο χώρες της Ιβηρικής χερσονήσου στην Ε.Ο.Κ. για να μοιραστούν την κατάντια μας. 😐
Ευελπιστώ το τέταρτο κύμα να ΄ναι «ημέτερον», όπως οραματίζεσαι σ. Τσαλ. Φοβούμαι για το αντίθετο. 🙄
Ο σ.Τσαλ και η σερ ενφάν στήσανε κουβεντολόι αξημέρωτα. Μάλλον κάποιοι γύρισαν από νυχτερινή έξοδο κι είχαν αϋπνίες! 😆
Κοκκινομπαλονίτσα, το λινκ σου είναι προβληματικό. Με το που ακουμπώ τον κέρσορα μου κλείνει ο Φάιρφοξ. 🙄
Ρενετάκι…πήγαινε σε μένα, στο λίνκ που δίνει ο Τσαλ παραπάνω για μένα και κλίκαρε στην απαλλοτριωθείσα φωτογραφία.
Αλλιώς…κόπι-πειστ αυτό
http://cafe-contrast.spaces.live.com/blog/cns!2A3F0795F8C94B79!1481.entry
Αν και εμένα ανοίγει κανονικά…μπας και κάτι τρέχει με το αλεπούδι σου?
κάτι γίνεται όντως…τώρα λινκάρει αλλού γιατί δεν πιάνει και το υπόλοιπο…αυτό με τα 2Α3Φ….κλπ
κόπι πέιστ κάντο
Κοκκινομπαλονίτσα, το δα με κόπι-πέιστ. 🙂
Υ.Γ.Μάλλον έβλεπε το ανοιχτό κώδικα σαν κίνδυνο!
Ενδιαφέρον, Τσαλ, και πολλά δεν τα ήξερα!
Μικρή διόρθωηση: ο Μπαρόζο δεν είναι ένας απλός Επίτροπος, είναι Πρόεδρος της Επιτροπής! Και μάλιστα, μάλλον θα τον φάμε στη μάπα για δεύτερη θητεία.
Τώρα, δεν ξέρω αν το κύμα από δυσμάς ήταν ο καθοριστικός παράγοντας για την δική μας μεταπολίτευση. Είναι μάλλον πιο περίπλοκο το θέμα αφού σε μας ήδη από το Πολυτεχνείο υπήρξαν κάποιοι τριγμοί και η ιστορία της Κύπρου προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις.
@μπαλόνι στον διόρθωσα τον λύγκα. Μήπως έχεις κάνει καθόλου ανταύγιες στο μαλλί;;;;
Πράγματι έχει όμορφες φωτογραφίες. Αρχικά σκέφτηκα να κάνω κι εγώ clopypaste απο το sansimera αλλά δεν άντεξα στον πειρασμό να το «χτενίσω» πολιτικά… το παρελθόν του κομματικού γραφειοκράτη βλέπεις… και βρήκα και κάποια πράγματα επιπλέον μετά. Μου έκανε εντύπωση πάντως που το αγνόησε ο ελληνικός τύπος. Mόνο ο… Ριζοσπάστης αναδημοσίευσε μήνυμα της ΚΕ του ΚΚΕ προς την «αδερφή» του ΚΚΠ!
Τις υπόλοιπες δε σας προλαβαίνω τώρα, κάντε λίγη υπομονή μέχρι το βράδυ! Μη μου σπρώχνεστε μόνο 🙂
τι εννοείς Τσαλ; και καλά έκανα ξανθές ανταύγες; και καλά έγινα χαζή;
Αναπαράγουμε και στερεότυπα τώρα;;;;;
και είπα να μην genderοποιήσω αυτό το θέμα αλλά…
ας όψεται που έχω άλλο θέμα στα σκαριά και κρατιέμαι!
στην ουρά όλες με τη σειρά μας παρακαλώ
(αργά κοιμάστε – νωρίς ξυπνάτε όλες εσείς – τι γίνεται εδωπέρα;)
τσαλ, διαβασμένος ως συνήθως!
(ψηφίζω τσουνάμι α-λα-λατίνα)
α, εγώ δεν μπαίνω στην ουρά. είμαι ελληναρού και θα πάω από το πλάι!
Επιστρέφω στον αγώνα… Δεν άργησα πολύ κορίτσια ε;
@γκρικ κροτ
Κοίτα και αι Γραφαί λένε πως οι έσχατοι έσσονται πρώτοι! Άρα δε γίνονται αυτά μόνο στο χωριό σου!
(επιστρέφουμε τώρα στην κανονική ροή της επετηρίδας)
@μπαλόνι 1
Η αναφορά στους «λοιπούς διαχειριστές» φαντάζομαι ήταν ρητορική έτσι; Ορίστε συμφωνεί και η φουρνάρισσα της παρέας! Τιμούμε στο πρόσωπο και τα… χέρια της το μεγάλο ιστορικό σύνθημα «Ψωμί Παιδεία Ελευθερία»!
@Ρενάτα
Έχω όπως φαίνεται και εξηγώ και στο προτελευταίο θέμα του μπαλονιού την ικανότητα να θυμάμαι γεγονότα και προ γεννήσεως, επομένως μην μπερδεύεσαι. Όσο για τον Α.Γ.Π. μην ξεχνάμε πως έφερε πιο κοντά και τη Μέση Ανατολή (Καντάφι, Αραφάτ) και τη Νικαράγουα των Σαντινίστας (Ορτέγα). Λες να ευθύνεται για τα μετέπειτα δεινά τους; Ευτυχώς η Νικαράγουα φαίνεται να τη γλίτωσε… και η Λιβύη δεν πάει πολύ άσχημα. Επίσης πρωτοστάτησε στο κίνημα των «6» για την ειρήνη… με Ρατζίβ Γκάντι, Τζούλιους Νιερέρε, Φελίπε Γκονζάλεθ, Ραούλ Αλφονσίν και Μιγέλ ντε λα Μαντρίντ… Δεν ξέχασα κανέναν ε;
@γιουροπίαν κροτ – στη σειρά και σε στάση προσοχής
Προφανώς δε γίνεται να γνωρίζω τόσο καλά τον κ. Πρόεδρο της Επιτροπής (κάτι σαν υπερκομισάριος αν καταλαβαίνω καλά) όσο εσύ, που τον έχεις… προϊστάμενο και σου δίνει να μας στέλνεις τις ππεριβόητες ντιρεχτίβες! Ώστε πάει για δεύτερη θητεία ε; Πακέτο με το Μαμούνια – μπαρδόν, Αλμούνια – και τη Χούμπνερ;
Η υπόθεση του ντόμινο των μεταπολιτεύσεων είναι ασφαλώς πιο σύνθετο και κάθε χώρα έχει τις ειδικές συνθήκες της. Εγώ θα το έθετα ως εξής. Ότι είχε δημιουργηθεί τότε ένα ευνοϊκό πολιτικό κλίμα εκδημοκρατισμού και προοδευτικότητας στην Ευρώπη και αλλού, από το οποίο επωφελήθηκαν οι τρεις χώρες. Η αλληλουχία των ημερομηνιών κατάρρευσης των δικτατοριών μάλλον είναι συγκυριακή.
@μπαλόνι 2
Συ είπας, αλλά δε δίνω συνέχεια για να επιστρέψεις στον ταρσανά για το καινούριο θέμα σου!
@χάρη
Πες τα κι εσύ μπας και σε πιστέψουν! Τις λέω εγώ να κοιμούνται νωρίς και να ξυπνάνε αργά για να στρώνουν επιδερμίδα – και να βρίσκω κι εγώ λίγο την ησυχία μου – αλλά αμ δε! Τεντιμπόισσες (sic)!
Χαίρομαι για την ψήφο σου και που εδωσες ιδέα για νέο σενάριο (Τσουνάμι α λα λατίνα). Αν γυριστεί ταινία θέλω να παίξει η Σάλμα Χάγιεκ!
tsalapeteinos,
Προς το παρόν, μόνο για ψωμί κάτι γίνεται.
Για τα υπόλοιπα δεν βλέπω φως 🙂
@enfant
Δε χρειάζεται να βιαζόμαστε. Είχαμε μεγάλη νίκη της «αριστεράς» στην παγωμένη Ισλανδία! Τώρα ποιας αριστεράς είναι άλλο θέμα… Συμμαχία σοσιαλσημοκρατών και πράσινων λένε. Λες το τσουνάμι της Ρενάτας να ακολουθεί το ρεύμα του Κόλπου;
Απόψε θα αποχωρήσω νωρίς ελέω σεβασμού στην αυριανή μέρα του Εργοδότη… Καλό ζήμωμα ή στρώσιμο επιδερμίδας, ανάλογα την κοινωνική τάξη κάθε αναγνώστριας 🙂
Νωρίς το βρίσκεις αυτό τώρα ?
Επειδή έχει το ρολόϊ του (ευ)βλογ μάι ώρα πίσω?
Όλα τα έχω υπολογίσει !
Bonne Nuit !
Έχεις δίκιο, δεν είχα προσέξει πως πάμε ακόμα με την… παλιά ώρα. Εκτός αν είναι κοινοτική ντιρεχτίβα να ακολουθούμε ώρα Κεντρ. Ευρώπης, ας μας διαφωτίσει αν μπορεί η Κροτ! Παλιά κάποιοι πήγαιναν με ώρα Μόσχας ανεξαρτήτος γεωγραφικού μήκους, θυμίζω…
Με αφορμή το σχόλιο της Ρενάτας και την αναφορά της στον Α.Γ.Π., να προσθέσω ότι είχαν σήμερα θέμα οι «Φάκελοι» (ενίοτε και Φάσκελοι) για το στρατηγό Γιαρουζέσλκι, ο οποίος δικάζεται για το στρατιωτικό νόμο που επέβαλε το ’81 και τη βίαιη καταστολή απεργειών και διαδηλώσεων. Ανέφερε λοιπόν ο στρατηγός πως ο Αντρέας ήταν από τους λίγους συμμάχους του εκεινή την περίοδο, στα πλαίσια του «ανοίγματος» προς την Ανατολική Ευρώπη και τις αραβικές χώρες προς άγραν ερισμάτων. Μίλησαν και πολλοί, στελέχη της αντιπολίτευσης και πολίτες κατά του – 87χρονου πλέον – κατηγορούμενου και του καθεστώτος του, που σίγουρα δεν ήταν από τα πιο δημοκρατικά. Όπως ήταν βέβαια αναμενόμενο και έγραψα και στο σύνδεσμό μας στο διευθυντήριο, δεν έγινε καμιά αναφορά στην υπόθεση του ξεπλυμένου χρήματος της μαφίας από τράπεζες του Βατικανού που χρηματοδότησε απεργείες και ξεσηκωμούς πολωνικών συνδικάτων.
ouf!!!
ανδρες ..!
πολιτικα πολιτικα αθλητικα επαναστατικα…
-ποτε θα μιλησουμε για κοσμικα!!!???
και ακομα δεν κανατε Θεε μου αφιερωμα και στην εργατικη πρωτομαγια!!
-Θα ερθω ξανα απο βδομαδα σας το λεω..
δεν θα αντεξω και μια αναρτηση για το ενδοξο κκε
-παντως ως τοτε Τσαλ . σας αφηνω λιγα γαρυφαλλα!
χχχχχχχχχχχχχχχχ
Talisker, dεν είναι μόνο η εργατική Πρωτομαγιά, αλλά κι η μνήμη Αλέκου Παναγούλη.
@δόνια Τάλισκερ
Αν σας ενδιαφέρουν οι κοσμικές στήλες προτείνω να διαβάζετε Carrie Bradshaw!
Για την εργατική Πρωτομαγιά ορθά συμπληρώνει η συντρόφισσα Ρενάτα ότι είναι και επέτειος του μυστήριου «τροχαίου» του Αλ Παναγούλη. Ούτε του ΚΚΕ είμαστε εδώ, μας διαγράψανε ή μάλλον το διαγράψαμε εμείς! Ταα όμορφα γαρύφαλλα σας τα βάζω στο… βάζο, ελπίζω να μη χαλάσουν μέχρι τιν Πρωτομαγιά.
@Ρενάτα
Άκου να δεις τι άλλα σημαντικά πράγματα έγιναν Πρωτομαγιά:
– Εγκαίνια του Empire State Building (1931).
– Τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής εκτελούν 200 Έλληνες στο σκοπευτήριο της Καισαριανής (1944).
– Ιδρύεται το κράτος της ΛΔ της Κορέας, βόρεια του 38ου παραλλήλου (1948)
– Ο Μίκης Θεοδωράκης τιμάται με το βραβείο Λένιν για την ειρήνη (1983).
– Ο άσος της Φόρμουλα 1 Άιρτον Σένα σκοτώνεται σε ατύχημα στο Γκραν Πρι της Ίμολα (1994).
– Γεννιέται ο Γιάννης Ρίτσος (1909).
Έχουμε λοιπόν μπόλικα εναλλακτικά αφιερώματα υπ’οψιν για την Πρωτομαγιά!
Ωραίο το νέο λέλουδο renata !!
Σ. Τσαλ, «παράξενη Πρωτομαγιά, μ’ αγκάθια πλέκουν σήμερα στεφάνια…» . 😉
1) Δε μ΄απασχολεί.
2) Σαφώς και είναι σημαντικό.
3) Χμ…
4)Δεν το θυμόμουν.
5) Το θυμάμαι καθαρά, αν κι εγώ προτιμούσα τότε τον Αλέν Προστ (ή κάπως έτσι) .
6) Δες στο μπλογκ της Εαρινής Συμφωνίας. 😉
L’ enfant, φχαριστώώώ! 🙂
Κι ο Μάης του 68? 😀 😆
Α, Τσαλ, μη με δυσφημίζεις!
Δεν είναι προϊστάμενός μου ο Μπαρόζος! Μόνο γείτονας (στην περιοχή εργασίας!)
Πρόεδρος της Επιτροπής πα να πει κάτι σαν Πρόεδρος της Κυβέρνησης, αν θεωρήσουμε τους Επιτρόπους κάτι σαν Υπουργούς.
Για τη Ντανούτα δεν ξέρω, τον Αλμούνια πάντως, μάλλον θα το ξαναφάμε στη μάπα…
@Ρενάτα
Κι εγώ ήμουν περισσότερο φαν του Προστ, αλλά ο Σέννα πέθανε νέος, γεγονός που αυτόματα τροφοδοτεί ανάλογη μυθολογία!
Ο γαλλικός Μάης γέρασε κι αυτός, πέρσι έκλεισε τα 40 (χρόνια). Έλαβε χώρα ολόκληρο το μήνα μέχρι αρχές Ιουνίου, δεν ήταν επικεντρωμένος δηλαδή γύρω από την Πρωτομαγιά, επομένως έχουμε καιρό να ασχοληθούμε 🙂
@γειτόνισσα μπαρόζοβα (sic)
Τουλάχιστο έχετε σχέσεις… καλής γειτονίας; Εμένα μου φαίνεται σαν πορτουγκέζικη έκδοση του «καταλληλότερου». Ο δε μαμούνιας σε προηγούμενη ζωή σίγουρα ήταν στέλεχος της Ιεράς Εξέτασης! Με μούσι, γυαλάκια και κόκκινο ράσο δε θα έφερνε λίγο στον καρδινάλιο ντε Γκεβάρα;
ε, καλός είναι, δεν μου ρίχνει και βρομόνερα στη μπουγάδα!
ναι, αυτό είναι κι αυτός «καταλληλότερος», γι’αυτό μόλις έχασε τις εκλογές, τον ξαποστείλανε εδώ να τον ξεχάσουνε και δεν τον παίρνουν πίσω με τίποτα.
κατα τα άλλα, λολλλλλλ!!