11/9/2001 (911*)
Σιγή ενός λεπτού τήρησε σήμερα ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα στη μνήμη των θυμάτων των αιματηρών επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001 στις ΗΠΑ (από TVXS).
11/9/1973
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να παρακολουθήσουμε τον τρόπο που μια χώρα μεταβάλλεται σε κομμουνιστική εξαιτίας της ανευθυνότητας των ίδιων των κατοίκων της, χωρίς να λάβουμε ανάλογα μέτρα.
Με αυτά τα λόγια “προλόγισε” το πραξικόπημα του Πινοτσέτ κατά της εκλεγμένης κυβέρνησης της Λαϊκής Ενότητας του Σαλβαδόρ Αλιέντε, ο τότε ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, Χένρυ Κίσινγκερ.
Από ντοκυμανταίρ του Κεν Λόουτς για το πραξικόπημα του 1973 στη Χιλή
Καθώς μεγαλώσαμε με την ιδέα πως τις χιλιανές ένοπλες δυνάμεις τις αποτελούσαν υπάκουοι στρατιώτες υπό τις διαταγές άμεμπτων αξιωματικών, πήραμε μια μεγάλη έκπληξη, την Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 1973, όταν τους είδαμε σε δράση. Τόση ήταν η αγριότητά τους, ώστε να λέγεται ότι βρίσκονταν υπό την επήρεια ναρκωτικών, όπως ακριβώς υποτίθεται πως οι άντρες που κατέλαβαν το λόφο της Αρίκα, ήταν μεθυσμένοι από “chupilca del diablo”, ένα εκρηκτικό μείγμα από αγουαρδιέντε και μπαρούτι. Περικύκλωσαν με τανκς το Μέγαρο της Μονέδα, έδρα της κυβέρνησης και σύμβολο της δημοκρατίας μας, και ύστερα το βομβάρδισαν με αεροπλάνα. Ο Αλιέντε σκοτώθηκε μέσα στο μέγαρο · η επίσημη εκδοχή είναι πως αυτοκτόνησε. Εκατοντάδες πέθαναν, χιλιάδες πιάστηκαν αιχμάλωτοι και αθλητικά στάδια, μέχρι και μερικά σχολεία, μεταβλήθηκαν σε φυλακές, στρατόπεδα συγκέντρωσης και βασανιστηρίων. Με το πρόσχημα της απελευθέρωσης της χώρας από μιαν υποθετική κομμουνιστική δικτατορία, που μπορούσε να εγκαθιδρυθεί στο μέλλον, η δημοκρατία αντικαταστάθηκε από ένα τρομακτικό καθεστώς, που θα διαρκούσε δεκαεπτά χρόνια και θ’ άφηνε επιπτώσεις για άλλα είκοσι πέντε χρόνια.
Ισαμπέλ Αλιέντε, Η Ονειρεμένη Πατρίδα Μου
Απόσπασμα από το ντοκυμανταίρ της Άνια Ορτέγα La Habana-Arica-Magallanes (από Cubadebate)
Αξίζει να δείτε ακόμη: 11 Σεπτεμβρίου 1973 -11 Σεπτεμβρίου 2001 Από τον τοπικό τρόμο στην παγκοσμιοποίηση της τρομοκρατίας (Γιώργος Πίττας) Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα: Πρόσχημα για πόλεμο Chicago Boys (plagal) Festive Left Friday Blogging: Salvador Allende tribute edition(Sabina Becker)
__________________________________________________________
(*): Οι Βορειοαμερικανοί συνηθίζουν να γράφουν τις ημερομηνίες με το μήνα πρώτα, ακολουθούμενο από την ημέρα. Έτσι η 11η Σεπτέμβρη συνήθως γράφεται 11/9, ή και ακόμα απλούστερα 911.
UPDATE
Η ιστορία ήθελε να συνδεθεί η 11η Σεπτέμβρη με ακόμα μια απώλεια. Το βράδυ της 11ης Σεπτέμβρη 2009, πέθανε σε ηλικία 82 ετών ο κομαντάντε Χουάν Αλμέιδα Μπόσκε. Από τους πρωτεργάτες της Κουβανικής Επανάστασης, μέλους του Πολιτικού Γραφείου και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του Ραούλ Κάστρο.
O Αλμέιδα ήταν γόνος φτωχής μαύρης οικογένειας. Από πολύ μικρός εργάστηκε ως οικοδόμος, ενώ αργότερα σπούδασε νομικά. Η παρουσία του στην πρώτη σειρά των κομαντάντε μεταξύ άλλων σηματοδότησε την τεράστια συμβολή της Επανάστασης στην καταπολέμηση του ρατσισμού, ένα θλιβερό κατάλοιπο της αποικιοκρατείας των Ισπανών και των βορειοαμερικανών.
Όπως ανακοίνωσε η κυβέρνηση, η Κυριακή θα είναι ημέρα εθνικού πένθους για τον Αλμέϊντα που πρόκειται να ενταφιαστεί στην Σιέρα Μαέστρα (TVXS).
Ο Χουάν Αλμέιδα εκτός από επαναστάτης, πολιτικός και συγγραφέας, ήταν και σπουδαίος μουσικός και συνθέτης. Σε αυτό το απόσπασμα διηγείται πως στρατολογήθηκε στο «Γκράνμα» και πως γεννήθηκε το La Lupe, το πιο γνωστό του τραγούδι και ύμνος της αγάπης των Κουβανών για το Μεξικό.
Οι φωτογραφίες και το βίδεο από το Cubadebate
Τέλος, στις 12/9/2009 συμπληρώθηκαν 11 χρόνια από την άδικη καταδίκη των 5 Κουβανών πατριωτών σε βαριές ποινές φυλάκισης από δικαστήριο του Μαϊάμι για το αδίκημα της κατασκοπίας. Εκδηλώσεις υπέρ τους έλαβαν χώρα στην Κούβα και πολλά άλλα μέρη του κόσμου. Αναλυτικότερα είχαμε αναφερθεί στην περίπτωσή τους στην ανάρτηση για το Κίνημα της 26ης Ιούλη.
O ύμνος της Unidad Popular του Salvador Allende
Μπορείτε επίσης να βρείτε ολόκληρο ντοκυμανταίρ για τη ζωή και το θάνατό του εδώ
Είχα στήσει καρτέρι και σε περίμενα…
Και για τα δύο.
Φυσικά και δεν διέψευσες τις προσδοκίες μου.
Como siempre hermano, como siempre
Το ένα πουλί στήνει καρτέρι στο άλλο !
Ωραία !
Τι άλλο θα δουν τα μάτια μας !
😀
Ωραίο Τσαλ :
θα ξανάρθω αύριο σε λογικότερη ώρα για τα βίδεα και τις κουβέντες –
φιλάκια και καληνύχτες
Θ’ ακουστώ χαιρέκακη , αλλά όταν έμαθα για την επίθεση στους δίδυμους πύργους σκέφτηκα πως έτσι πήραν μια ιδέα οι Αμερικάνοι τι τραβούν απ’ την πολιτική τους οι χώρες στις οποίες εισβάλλουν!
Η δεύτερη επέτειος είναι επέτειος λύπης ! Ίσως θα ταίριαζε κι ένα απόσπασμα απ΄τον «Αγνοούμενο»!
Βροχερή καλημέρα! 🙂
Kαλημερα σας περα ως πεεερα στο Νοτο!
Πολυ ενδιαφεροντα τα αφιερωματα σας Tsalapeteine μας και μαλιστα το ντοκυμαντερ του Loach εχει, οπως ειδα, Σουηδικο υποτιτλισμο, επειδη ακριβως προβληθηκε πριν απο λιγο καιρο σε ενα απο τα δυο κρατικα καναλια, τα οποια εχουν οντως πολυ καλα προγραμματα, σε συγκριση με αλλες χωρες, δε λεμε ονοματα, δε θιγουμε οικογενειες… :PP
Αν δε παινεψεις, λενε, το σπιτι σου …. 😉
Εκανες πολυ καλα που μας θυμισες το πραξικοπημα στη Χιλη, πολυ συγκινητικο….
Για τα γεγονοτα της 11ης Σεπτ. 2001 στις ΗΠΑ και τα μνημοσυνα στη μνημη των θυματων, καλο θα ηταν να βλεπαμε αλλαγες στην πολιτικη των ΗΠΑ απο δω και περα, ωστε να μην χρειαστει να ξαναδουμε τετοιες σκηνες ουτε στην Αμερικη, αλλα και αλλου π.χ Παλαιστινη, εκει που σκοτωνονται καθε μερα αθωα παιδια, αλλα κανεις δεν κανει …
μνημοσυνα διεθνους βεληνεκους γι αυτους.. Καποιων οι ζωες φαινεται ν αξιζουν πιο πολυ απο αλλων…..
Τους καλυτερότερους χαιρετισμούς μας 🙂
hermanito
δες και τον apos
http://aposargentino.blogspot.com/2009/09/h-11.html
Ωραία η αναδρομή σου tsalapeteinos
(σκατά έγινα)
Πάντα τέτοια!
Τσαλ (μου) (ελπίζω να το εκλαμβάνεις σωστα ως συντροφικόν και όχι…κτητικόν – πώς θα εγίνετο τοιούτον τι άλλωστε…) : τ ώ ρ α που είναι λογικότερη ώρα, τα βίδεα τα είδε κόσμος και ντουνιάς όπως φαίνεται, και μού βγάλαν τα λάδι για να τα δώ (και δεν τα είδα και όλα)
μόνο ο «ύμνος» παίζει κανονικά
👿
δεν πειράζει σύντροφε : venceremos !
🙂
Παρασκευή, 11 Σεπτεμβρίου 2009
Εύθραυστοι Ήρωες, DVD που προτείνει η Le Monde Diplomatique
H Άλλη 11 Σεπτέμβρη
Ένα νομοσχέδιο που κατατέθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου από τη Χιλιανή Πρόεδρο Michelle Bachelet προτείνει να τεθεί τέρμα «στον ‘αποθεματικό’ νόμο του χαλκού» (Ley reservada del cobre). Ο νόμος θεσπίστηκε υπό την κυβέρνηση του στρατηγού Augusto Pinochet (1973-1990), και παραχωρεί στις ένοπλες δυνάμεις 10% των εσόδων που αποφέρει η εξαγωγή του κύριου πλούτου της χώρας: του χαλκού. Χάρις (ή εξαιτίας) αυτού του μέτρου που κληροδοτήθηκε από την δικτατορία, η Χιλή είναι η λατινοαμερικάνικη χώρα που ξοδεύει τα περισσότερα για τους στρατιωτικούς της – μετά την (απέραντη) Βραζιλία και την Κολομβία (που είναι βυθισμένη σε συγκρούσεις). Ο προϋπολογισμός άμυνάς της δεν έχει σταματήσει να αυξάνεται με εντυπωσιακού τρόπο τα τελευταία χρόνια, κάτι που τοποθετεί τη χώρα 12η στη σειρά των παγκόσμιων παραληπτών οπλισμού, για την περίοδο το 2003-2007 (4,9 δισεκατομμύρια $ για το 2007).
Με την ενσωμάτωση των αμυντικών δαπανών στον εθνικό προϋπολογισμό, ο νόμος που προτείνεται από την Κα Bachelet, εάν ψηφστεί, θα μπορούσε να επιτρέψει σε ένα μεγαλύτερο τμήμα από τα έσοδα του χαλκού, τα οποία διαχειρίζεται η δημόσια επιχείρηση Corporación del Cobre (Codelco), να πάνε στα ανεπαρκή και αναγκαία κοινωνικά προγράμματα.
[συνεχίζεται]
[συνέχεια]
Στην εποχή του – αυτήν του ψυχρού πολέμου – αυτό θέλησε να κάνει, τηρουμένων των αναλογιών, ο Salvador Allende. Εξελέγη στις 4 Σεπτέμβρη του 1970, οπαδός ενός δημοκρατικού σοσιαλισμού, εθνικοποιεί τις τράπεζες, τη μεγάλη βιομηχανία και… τα ορυχεία χαλκού (ιδιοκτησία των αμερικάνικων πολυεθνικών). Και ξέρουμε τι έγινε. Ο πρόεδρος ο Richard Nixon και ο ΥΠΕΞ Henry Kissinger δίνει άμεσες οδηγίες στην CIA «να τσακίσει τη χιλιάνικη οικονομία» («Make the economy scream»). Οι απεργίες (ιδιαίτερα των φορτηγατζήδων) και οι διαδηλώσεις διαδέχονται η μια την άλλη, στα δεξιά της κυβέρνησης της πατριωτικής ένωσης (UP), οι καταλήψεις των γαιών και των εργοστασίων πολλαπλασιάζονται στ’αριστερά της, κάτι που δεν διευκολύνει την δράση του. Ενώ μια καμπάνια μίσους και συχνά ψεύδους των ‘μηδίων’, που διεξάγεται από την καθημερινή εφημερίδα EL Mercurio, προετοιμάζει το έδαφος, το επιτελείο της εξέγερσης περιλαμβάνει τη φασιστική οργάνωση Πατρίδα και Ελευθερία, το Εθνικό Κόμμα, τους πραξικοπηματίες αξιωματικούς. Ο αμερικανός πρέσβης Harry Schlaudeman – που έχει συμμετάσχει στην εισβολή στη Δομινικανή Δημοκρατία το 1965 – αναλαμβάνει το συντονισμό ανάμεσα στους χιλιάνους στρατιωτικούς και την CIA.
[συνεχίζεται]
σημ.
Τσαλ, διόρθωσε τους μήνες, σύμφωνα με τη γλώσσα του λαού, και όλα τ’άλλα (πχ όπου κτ βάλε χτ κλπ)
[συνέχεια]
Στις 11 Σεπτεμβρίου 1973, ο στόλος μπαίνει στο Valparaiso και ο στρατός επιτίθεται στο προεδρικό μέγαρο de la Moneda. Είναι από εκεί που ο Allende εκπέμπει την τελευταία ομιλία του, που μεταδόθηκε από το Radio Magallanes: «Σίγουρα θα κάνουν να σιγήσει το Radio Magallanes και δεν θα μπορέσετε άλλο πια να ακούσετε το μεταλλικό ήχο του ήρεμης φωνής μου. Λίγη σημασία έχει, θα συνεχίσετε να μ’ακούτε, θα είμαι πάντα κοντά σας, θα έχετε τουλάχιστον την ανάμνηση ενός αξιοπρεπούς ανθρώπου, που ήταν νομιμόφρων προς την πατρίδα. Ο λαός πρέπει να αμυνθεί και όχι να θυσιαστεί, δεν πρέπει να αφεθεί να εξολοθρευτεί και να ταπεινωθεί. (…) Προχωρήσετε, γνωρίζοντας ότι σύντομα θα ανοιχτούν μεγάλες λεωφόροι απ’όπου θα περάσει ο ελεύθερος άνθρωπος, για να χτίσει μια καλύτερη κοινωνία. (…) Ζήτω η Χιλή ! Ζήτω ο λαός! Ζήτω οι εργαζόμενοι! Είναι τα τελευταία μου λόγια, έχω τη βεβαιότητα πως η θυσία δεν θα είναι μάταια και ότι τουλάχιστον θα είναι μια ηθική τιμωρία για την ανανδρία και την προδοσία. »
Παρά να παραδοθεί, ο Allende θα αυτοκτονήσει.
[συνεχίζεται]
[συνέχεια και τέλος ]
Το ντοκυμαντέρ «Εύθραυστοι Ήρωες» του Emilio Pacull επιστρέφει σε αυτά γεγονότα. Μέσα σε αυτό το μύχιο ταξίδι προς το παρελθόν, με υπότιτλο «Χιλή 1973, υπόθεση που δεν τέθηκε στο αρχείο», ο Pacull, έπειτα από μια μακριά απουσία, ακολουθεί τα ίχνη του πεθερού του, του Augusto Olivares, στενού συνεργάτη του Allende που, κι ίδιος αυτοκτόνησε μέσα στο μέγαρο de la Moneda στις 11 Σεπτεμβρίου 1973. Μέσα από αρχεία, από αποσπάσματα των ταινιών μυθοπλασίας, συνεντεύξεις με θύματα, μαχητές, παλαιούς της Λαϊκής Ενότητας και πρωταγωνιστές (μετανοημένους ή όχι) του πραξικοπήματος, ο Pacull παραδίδει μια αξιοπρόσεκτη εργασία έρευνας. Επιτρέπει επίσης να (ξανα)ανακαλύψουμε, in vivo θα λέγαμε, τον ρόλο της χιλιάνικης εργοδοσίας, των μήντια και των ΗΠΑ, σ’αυτήν την σημασιακή σελίδα της ιστορίας που οδήγησε την Χιλή από την σοσιαλιστική ουτοπία στον νεοφιλελεύθερο «παράδεισο».
του Maurice Lemoine
Απόδοση δική μου, από : Le Monde Diplomatique
http://www.monde-diplomatique.fr/carnet/2009-09-11-L-autre-11-Septembre
«Εύθραυστοι Ήρωες», Εμίλιο Pacull, εκδόσεις Montparnasse,, 2009, 83 λεπτά.
http://boutique.monde-diplomatique.fr/boutique/fiche_produit.cfm?ref=DVDHEROSFRA&type=15&code_lg=lg_fr&num=1
Τσαλ, βοήθεια !
σκάλωσαν οι λύγξ στα δέντρα !
Ζητώ την κατανόηση των αναγνωστών/τριών για τις καθυστερημένες απαντήσεις στα σχόλια. Εν μέρει λόγω της προεκλογικής περιόδου, αλλά και της ξαφνικής απώλειας του κομαντάντε Αλμέιδα, για τον οποίο πρόσθεσα κάτι στην ανάρτηση.
Συμπάσχοντας με τον κουβανικό λαό, κηρύσσω την Κυριακή ημέρα πένθους και για το ιστολόγιο αυτό.
Hasta siempre, comandante Juan
Αν και συνηθίζεται τα σχόλια να απαντώνται με τη σειρά που παρατίθενται (First Come, First Served -FIFO), θα κάνω μια παρασπονδία για να ευχαριστήσω θερμά την Hypericum Perforatum για την επιλογή και τη μετάφραση του άρθρου της Le Monde Diplomatique.
Επί του άρθρου έχω να κάνω μόνο μια παρατήρηση. Η «αυτοκτονία» ήταν η επίσημη εκδοχή θανάτου του Αλιέντε, δηλαδή η εκδοχή των πραξικοπηματιών. Αυτό δε σημαίνει υποχρεωτικά πως ήταν ψεύτικη, αλλά αναφέρω και την άλλη εκδοχή, πώς πέθανε με το όπλο στο χέρι από εχθρικά πυρά, εκδοχή που υποστηρίζεται περισσότερο από φίλους και συμπαθούντες.
Ως ελάχιστη ανταπόδοση στην αγαπητή ΗΡ για την ευγενική προσφορά της, της αφιερώνω αυτό το βίντεο για τον Αλιέντε, που περιέχει και το τελευταίο ραδιοφωνικό διάγγελμά του μέσα από το πολιορκημένο προεδρικό μέγαρο.
@αδερφέ Ραουλίτο
Καταρχήν σου αναθέτω να εκφράσεις τα θερμά και ειλικρινή μας συλληπητήρια στην πρεσβεία, εγώ δεν τα καταφέρνω καλά σε κάτι τέτοια.
Χαίρομαι που δε διέψευσα τις προσδοκίες σου, και ευχαριστώ για την παραπομπή στον Αργεντίνο «σύντροφο», αν και διαφωνώ λίγο με το ύφος του. Σε ένα επετειακό αφιέρωμα για τον Αλιέντε νομίζω πως δεν έχουν θέση αναφορές για την «κατάντια» της ελληνικής αριστεράς και υπονοούμενα ότι άλλες χώρες στη Λατινική Αμερική δεν είναι αρκετά δημοκρατικές.
@Χάρη μου,
Η «κτητικότητα» είναι καθόλα θεμιτή, αφού εμείς πιστεύουμε στην… κοινοχτημοσύνη! Χαίρομαι που μένεις κι εσύ ικανοποιημένη, παρά της ταλαιπορείας με τα βίδεα. Σε μένα πάντως παίζουν όλα κανονικά και δεν ανέφερε άλλος πρόβλημα. Μπορείς να δοκιμάσεις και δεξί κλικ πάνω στο παράθυρο του βίντεο και επιλογή «Watch on YouTube».
@Renata
Πολύς κόσμος ένιωσε στην αρχή όπως εσύ (για την πιο πρόσφατη επέτειο), ιδιαίτερα σε λαούς που έχουν υποφέρει πολύ από την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Μια πιο ψύχραιμη αποτίμηση της επίθεσης στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου είναι ότι τα θύματά της είναι κι αυτά «παράπλευρες απώλειες» της τρομοκρατίας που ασκεί η κυβέρνησή τους εδώ και δεκαετίες σε όλο τον κόσμο.
Καλή η ιδέα σου για τον «Αγνοούμενο». Δυστυχώς δεν έχω στην κατοχή μου την ταινία για να «κόψω» κάποιο απόσπασμα. Βάζω λοιπόν το πρώτο μέρος της, με ισπανικούς υπότιτλους για να δημιουργείται και περισσότερη… ατμόσφαιρα 😉
@Elva
Οι σουηδικοί υπότιτλοι βγήκαν κατά τύχη, υπάρχει διαθέσιμο με διάφορους υπότιτλους. Έβαλα αυτό γιατί ακουγόταν καλύτερα ο ήχος. Όπως και να χει, οι φιλικοί δεσμοί με τη δημοκρατική Σουηδία ισχύουν πάντα, ακόμα περισσότερο τώρα που έχει στα χέρια της την προεδρία της Ε.Ε.!
Για την «911» ισχύει και για σένα η απάντηση που έδωσα στη Renata. Στους 2.750 νεκρούς των πύργων θα πρέπει να προστεθούν οι πολλές περισσότερες χιλιάδες σκοτωμένων στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και αλλού. Δυστυχώς, αν είσαι λευκός, ευκατάστατος και μιλάς αγγλικά η ζωή σου αποτιμάται συνήθως πιο ακριβά στο χρηματιστήριο της ανθρωπογεωγραφίας από κάποιον που είναι μαυριδερός, φτωχός και μιλάει αραβικά ή ισπανικά. Αυτό το διαπιστώνουμε όχι μόνο σε περιπτώσεις πολέμων και τρομοκρατικών επιθέσεων, αλλά και φυσικών καταστροφών. Πριν λίγα χρόνια στο τσουνάμι στη ΝΑ Ασία, όλα τα δυτικά μέσα ενημέρωσης θρηνούσαν περισσότεροι τις μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες «δικούς» τους νεκρούς, από τις πάνω από διακόσιες χιλιάδες ντόπιους.
@Συνοδοιπόρισσα
Ευχαριστώ πολύ και σένα.
Mierda a los yanquis!
Καλημέρα tout le monde !
Τσαλ,
pas de quoi !
εγώ ευχαριστώ για το ρεγάλο !
την έχω υπ’όψιν την εκδοχή
είχα δεί πέρισυ στο France 2
ένα καλό ντοκυμανταίρ
μιάμισης ώρας περίπου.
(για κάποιο λόγο νομίζω ότι
το είδα τον Νοέμβρη,
το γιατί δεν το ξέρω,
εσύ ως επετειολόγος, μήπως 😉
κατά τα άλλα
εγώ έκανα πιστή μετάφραση
με την υπογράμμιση στο ‘πιστή’
το ηλίθιο καραγκιοζάκι…
εκεί που δεν το σπέρνουν..
ερωτηματικό ήταν !
@chere enfant
Νοέμβρη ε; Χμμμ. Δε θυμάμαι κι εγώ καμιά επέτειο σχετική με τη Χιλή αυτό το μήνα. Ίσως το βάλανε λόγω του… Πολυτεχνείου 😉
(Εδώ ήταν ηθελημένο το «καραγκιοζάκι»)
Περισσότερος και πιο πρόσφατος κομαντάντε Αλμέιδα. Εδώ μιλάει με μεγάλη συγκίνηση για τον Φιντέλ, σε ένα ντοκυμανταίρ που γυρίστηκε πριν 3 χρόνια με την ευκαιρία των 80 χρόνων του λίδερ μάξιμο της Κουβανικής Επανάστασης.
Ζητώ συγγνώμη που είμαι εκτός θέματος …αλά ζαλίστηκα
Το 1987 μια ομάδα από 13 ανθρώπους πήγαμε οδηγούμενοι από τον Θ. Λερούνη στις κοιλάδες των Καλάς (Πακιστάν) να βοηθήσουμε στην ανέγερση σχολείου όπου τα παιδιά των Καλάς μεταξύ άλλων να διδάσκονται τον πολιτισμό τους από τους γεροντότερους που τον διατηρούσαν προφορικά . Ήταν μια κουραστική αλά και εκπληκτική εμπειρία για μας και ο Θανάσης μια σπάνια προσωπικότητα …σχεδόν αφιερωμένος στον παράξενο αυτό λαό ….
Τώρα βλέπω μια είδηση και δεν ξέρω τι να την κάμω ….
Σας παραθέτω την είδηση και συμπληρωματικές πληροφορίες για τους Καλάς ….από μια δημοσιογράφο στην καθημερινή .
http://el-gr.facebook.com/event.php?eid=173528308344&ref=share
http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ecom1_1_04/06/2007_192635
@Ελένη Μ.
Λυπούμαστε για την απαγωγή του Έλληνα δασκάλου και ευχόμαστε να απελευθερωθεί άμεσα. Όπου υπάρχει έλλειψη ελευθερίας και δημοκρατίας οι δάσκαλοι και οι καλλιτέχνες είναι ανάμεσα στους πρώτους που διώκονται.
Να σημειώσω όμως ότι η σελίδα στο Facebook όπου παραπέμπεις συνδέεται με σελίδες αρχαιολατρών και ακροδεξιών που σπέρνουν διχασμό και αλυτρωτισμό, τις οποίες αυτό το ιστολόγιο προφανώς δεν ασπάζεται.
Την καλησπέρα μου και την απέραντη ικανοποίηση μου. Την ένιωσα, καθώς «φυλλομετρούσα» αυτό το αφιέρωμα.
Τσαλαπετεινέ, σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου στο tvxs.gr
Ελάχιστα τα σχόλια-δυστυχώς- εκεί και το συγκεκριμένο άρθρο χάθηκε στον θόρυβο. (όπως και το προηγούμενο για την Κύπρο και το Κυπριακό σε σχέση με τις εκλογές)
Τσαλ
Εμένα με βασανίζει ένα αφελές (το ξέρω ) ερώτημα :
Γίνεται να μην υπάρχουν εκμεταλλευτές , καταπιεστές , εγκληματίες , προδότες , αδίστακτοι ….γίνεται να εκλείψουν οι σκοτεινοί άνθρωποι ;
Εννοώ να εκλείψουν ….όχι να υπάρχουν και να τους νικούν οι άλλοι οι προοδευτικοί ούτε ν αφανιστούν με βία …
Γίνεται ρωτώ να εξημερωθούν οι άνθρωποι ; κι αν γίνεται …πως ;
Διότι έχουμε τόσα πιο ενδιαφέροντα πράγματα να κάνομε από το μαχόμαστε το έξω σκοτάδι ….έχουμε και το μέσα …δική μας δουλειά κι αυτή …
(μη γελάς Τσαλ με τον ρομαντισμό μου )
ΥΓ Για την πληροφορία που σ άφησα χτες ( ήταν καυτή πατάτα στα χέρια μου ) … είναι αλήθεια όμως …διασταυρωμένη! …..όσο για την ιστοσελίδα που την ήχε (από το ψαχτήρι του ιντερνέτ) …δεν έχω άποψη …..
Δεν είναι κι εύκολο να έχω άποψη για το κάθε τι …πρέπει να ψάχνω συνέχεια .
Καλό σου βράδυ φίλε .
@Γιώργο Πίττα
Ευχαριστώ κι εσένα για την «ανταπόδοση». Δυστυχώς πολλά καλά άρθρα «χάνονται» στο TVXS και αλλού. Έχε υπόψη βέβαια ΄
πως υπάρχουν πολλοί που διαβάζουν χωρίς να αφήνουν σχόλια. Το χειρότερο είναι όταν άρθρα σαμποτάρονται, όπως το σημερινό αφιέρωμα στον Αλμέιδα.
http://www.tvxs.gr/v20703
@Ελένη Μ.
Εκτιμώ πώς όσο υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων θα υπάρχουν πάντα «καλοί» και «κακοί». Δεν πιστεύω ότι μπορεί να «εξημερωθεί» ο άνθρωπος με μεταφυσικό τρόπο. Μόνο όταν θριαμβεύσουν οι «καλοί» και φτιάξουν έναν καλύτερο κόσμο, χωρίς φτώχια και αδικία. Τότε θα μπορέσουμε να αφοσιωθούμε σε ευγενέστερες ενασχολήσεις, όπως μόρφωση, τέχνη, κοινωνικότητα. Είναι δύσκολο αλλά όχι ουτοπικό. Είναι ο ιστορικός προορισμός του ανθρώπου.
Δεν αμφισβητώ την είδηση που παρέθεσες. Δυστυχώς κάποιοι προσπαθούν να αξιοποιήσουν το περί δικαίου αίσθημα και τον ανθρωπισμό για να περάσουν έμμεσα την προπαγάνδα τους. Μην ανησυχείς που δεν είναι πάντα εύκολο να αποκαλυφθούν, η υπηρεσία πληροφοριών του blog με επικεφαλής τον κομαντάντε μπαρμπαρόχα επαγρυπνεί!
Αφιέρωσαν και τα ΝΕΑ σήμερα άρθρο στην υπόθεση του Θανάση Λερούνη.
Διαδηλώσεις για τον «Άγιο» των Καλάς