.
Περίμενε να φύγει κι ο τελευταίος κηπουρός
να μείνουν τα λουλούδια μια εύκολη σοδειά
κι ανυπεράσπιστη.
.
.
Και κάπου στις 11.30 το βράδυ
έκλεψε μέσα σε μια χούφτα
τρεις μικρές πανασέ αγκάβες.
.
.
Πώς χώρεσαν ανάκατα
το πράσινο, το κίτρινο, το καφέ και το κόκκινο
στα πιτσιλημένα αγκαθάκια….
.
.
Εκείνο το βράδυ
τρεις μικρές αγκάβες έκλεψε.
.
Kαι φύτεψε τελικά
τον πόθο του
.
.
.
με όλα του τ’ αγκάθια…
,,
,
,
,
.
Πέρασμα
.Αργά αργά θα γείρω
σαν μέρα που περνά
Στην αγκαλιά σου θα χαθώ
και θ’ ανατείλω πρώτη φορά
Οι ανάσες και τα χέρια
τα λόγια, τα κορμιά
οι αναστεναγμοί του κόσμου και τα γέλια
τώρα θα γίνονται ξανά.
Γλιστράμε και περνούμε
κι αν μένει κάτι εδώ
είναι το φως που μας χαρίστηκε να δούμε
μες τη ζωή εσύ κι εγώ.
Τα χρόνια θα μας λιώσουν
κι αν μένει κάτι εδώ
θα ναι το φως που είχαν οι μέρες πριν τελειώσουν
μόνο το φως.
.
.
[απο το δίσκο «Νεροποντή» του Αλκίνοου Ιωαννίδη. τραγουδουν: Αλκίνοος Ιωαννίδης, Σόνια Θεοδωρίδου]
Αγκάβες ανυπεράσπιστες δεν έχει.
Κοίτα τη χούφτα σου να δεις.
Χαιρετώ,
Agave Tequilana
Συνοδοιπόρε
Δεν υπάρχουν, αλήθεια λες. Αλλά γι αυτό είχε «κόκκινο στα πιτσιλημένα αγκαθάκια».
Agave Tequilana, λοιπόν. Έχω τρεις στον κήπο μου. Κι είναι μάλλον το μόνο είδος που δεν έχω βρει σε πανασέ εκδοχή.
Τα Πανασέ φυτά [η πρασινοκίτρινη διχρωμία δηλαδή ] είναι υβριδια, φτιαγμένα στα θερμοκήπια, όχι στη φύση. Αρα η Agave Tequilana σιγουρα δεν είναι ανυπεράσπιστη…
Εκείνη να δεις πώς ανθίσταται !
Καλή σου μέρα.
Όταν φυτεύει κανείς τ΄»αγκάθια» του θα βγάλει το καλύτερο λουλούδι!Πόσο αντέχει να το βλέπει είναι άλλο θέμα!
Καλημέρα! 🙂
Κάλή σου μέρα καλέ συκοφάγε.
Μη σε κοροϊδεύουν τα αγκάθια, κατά βάθος οι αγκάβες είναι οι πιο ευάλωτες. Από το δικό μου μπαλκόνι σου στέλνουν κυριακάτικους χαιρετισμούς!
ρενατα
Στους κάκτους [και σε όσα άλλα ακανθώδη παχύφυτα ] το λουλούδι βγαίνει μέσα απο τα αγκάθια. Αλήθεια λες.
Η ομορφιά του πόθου πληγώνει.
Καλή σου Κυριακή!
🙂
silentcrossing
Αυτές οι αγκάβες, φίλε Silent…
Καμώνονται τις αυτάρκεις. Φτωχό χώμα, λίγο νερό, ελαχιστη φροντίδα. Μα τις έχουμε καταλαβει, θαρρώ. Καμώνονται…
Κι ειναι φυτά ηλιοπότες.
Και οι αγκάβες του κήπου μου σου ανταποδίδουν τους χαιρετισμούς.
🙂
Πειραζει που το βλεπω λιγο μεταφορικα;
Οταν π.χ αλλοι δεν πιστευουν σε κατι που
φαινομενικα εχει ‘αγκαθια’ και ισως δεν ‘αξιζει το κοπο’, αλλα καποιοι αλλοι παρ ολα αυτα νοιαζονται και το φροντιζουν….προσδωκοντας να δωσει καποια μερα ανθη, …την ελπιδα!
Φιλια απο Σουηδια, συκοφαγε μας 🙂
1ον να πω πως τα φυτά με αγκάθια είναι κακό φενγκ σούι! 😉
2ον κι απ’τ’αγκάθι βγάζει ρόδο, όπως σου είπε και η Ρενάτα!
3ον δεν υπάρχει τίποτα, μα τίποτα στον κόσμο που να μη χρειάζεται τη φροντίδα! Πού να δεις τις δικές μου Agave Angustifolia. 2 μικρές-μικρές έχω στο μπαλκόνι (ή τουλάχιστον έτσι μοιάζουν…δεν ξέρω και πολλά) και παλεύουν για επιβίωση από τη γάτα που τις μασουλάει!
Καλησπέρα Συκοφάγε!
Συκ
Αγκάθια στις εικόνες
αγκαλιές στο ωραίο τραγούδι ….
Διαισθάνομαι κάτι ενδιαφέρον και παράξενο να θίγεις εδώ ….
Μοιάζει να συνθέτεις στα σημεία που την πατάω εγώ ……δεν έχω κάκτους στον κήπο μου ….δεν αντέχω τις τσιμπιές, με παίρνει βαρύ παράπονο και τρέχω μακριά !
Γίνε λίγο επιστημονικός (αν το μπορείς )
και φώτισε με … Κύριε !
Τα φιλιά μου
Οι αγαύες δεν πιάνουν εδώ που’μαι –
παραδίδουν το πνεύμα
με τα πρώτα βαριά κρύα του Νοέμβρη.
Αλλά στο lifestyle eco-bio-fair-διαλοστονπατέρα
σουπερμάρκετ στη γωνία
πουλάνε (ακριβά) σιρόπι αγαύης –
πυκνόρευστο, στο χρώμα του μελιού
ως υποκατάστατο ζάχαρης
το δοκίμασα μια φορά
δε με ενθουσίασε
ίσως γιατί είναι «υποκατάστατο»
ίσως πάλι γιατί δεν άφησαν μέσα τ’αγκάθια.
Έχω ελάχιστες γνώσεις βοτανικής και κηπευτικής, αλλά δράττομαι της ευκαιρίας να αξιώσω την ανακήρυξη της… Agave Aureliana, προς τιμήν του θρυλικού σχη του εμφυλίου Aureliano Buendia!
Elva
καθόλου δεν πειράζει, Έλβα. Αλλωστε κυριολεκτικώς το θεμα είναι μεταφορικό! Σε μια χουφτα μεταφέρθηκαν! 😉
Αλλα για να μη σε πειράζω, ναι, έτσι είναι, αξίζει στη ζωή οτιδήποτε παλέψαμε να μας δοθεί και συνεχίσαμε να το φροντίζουμε μετά την αποκτησή του. Εμ, εκεί έιναι το στοιχημα…
Καλό βράδυ, από το νησί των [α]γκαβων! 🙂
ερυθρό αερικό
1. τι μου λέτε, να καταλάβω δλδ… όλους εφκειους τσου βραχόκηπους, που ματόφαγα τα χέρια μου για να τσου φτιάξω, προκαλούν και γκαντεμιά από πάνω; Αϊ μου Καψάλη! [αμετανοητος κι απρόσκοπτα, ετοιμάζομαι να φτιάξω τον επόμενο!]
2. ναι, όπως είπα ήδη, το έχω διαπιστώσει! κι από τση τριανταφυλλιές μου κι απο τσου κάκτους μου! μια επιβεβαίωση όμως πάντα είναι χρήσιμη.
3. τίποτε, μπαλονι μου, τίποτε δεν είναι που να μην χρειάζεται φροντίδα. μόνο που οι αγκάβες και καποια άλλα πράγματα χρειάζονται λιγότερη…
4. Εγώ τωρα γιατί δεν τση θυμάμαι τση αγκάβες σου; είτε είναι προσφατες είτε το παιδί σου τση είχε κάμει …αγνώριστες!
[Βασικά, εγώ τση πιπεριες θυμαμαι που εμασουλαε!]
Πάρτε ΤΩΡΑ τα φυτά μακριά από τη δολοφόνο γάτα!! Με πληγώνει που τις πληγώνει…
Καλο βράδυ, αερικο!
Παρτε τα φυτά από τη γατα, λέω!!!
Ελένη
που να τηνε ‘βρω την επιστημοσύνη, κυρά μου, να σε χαρώ;
το μόνο που ξέρω είναι πως σαν έλθει η στιγμη, για να μη σε πονεί η ψυχή, πονάς εσύ το σώμα.
οσκε, δεν το είπα σωστά…
μηγαρις και μπορω, νομιζεις;
Καλο ξημέρωμα.
σχολαρχα
από την αγκάβη [κάποιο συγκεκριμενο είδος, π.χ. την Agave Tequilana] μέχρι και ρούχα φτιάχνεις.
και ναι, από αγκάβες και αλόες, χιλια μαντζούνια βγαίνουν
κι από ένα ποστ με αγκάθια, άλλα τόσα ανθοφόρα σχόλια
[περίπου άλλα τόσα δλδ, σιγά μην μπω και στο top 100]
όποιος ψάχνει το αγκάθι θε να το βρει.
αλλά να μην τ΄ αφήνουμε μέσα τ’ αγκάθια.
υ.γ. όλα θες να τα ζήσεις, σεπτέ μου κάντορα.
σου χαμογελώ
Ατσαλόπουλε
καλά, βρε τσαλαπατημένε, τόσες ποικιλίες αγκάβης έχει η λατινική αμερική, πάρε μία και καμε αφιέρωμα! Πες μας για την αξία της αγκάβης στην οικοτεχνία, βρες τη σημασία στην εξαγωγική της γοητεία στους ευρωπαϊκούς βραχόκηπους, προσδιόρισε την υπεραξία που υφαρπάζεται από την παραγωγή της, κλπ κλπ
τον μαγικό ρεαλισμό μου μέσα!!
👿
Σιορ, το ξέχασα το πρωί. Τίτλο του τραγουδιού ξέρουμε? 🙄
renata
Βεβαίως, ρενάτα μου, τι κουτεντές να μη το βάλω κάπου…
το σήκωσα βιαστηκα στο soundcloud για να το βάλω στο ποστ και αμέλησα βασικές λεπτομέρειες.
ευτυχώς που μπαίνετε να σχολιάσετε κι έρχομαι κι εγώ και το ξανακούω [υπέροχο, ε;]
το τραγούδι λέγεται Πέρασμα, και βρίσκεται στο δίσκο του Αλκίνοου Ιωαννίδη «Νεροποντή»
τραγουδούν Αλκίνοος Ιωαννίδης και Σόνια Θεοδωρίδου
ε, μη νομίζεις, δεν κάνω για μουσικός παραγωγός εγώ…
Μήτε η Αura είμαι με τα trivia μήτε κι ο εκλεχτός μου φίλος ο Τσαλαπετεινός του blogspot με την εκπληκτική πλέιλιστ.
Ολοκαίνουριες είναι Συκοφάγε μου! Πεσκέσι μου ήρθαν μια μέρα και μπήκαν στην άκρη του μπαλκονιού, διπλα-δίπλα η μία στην άλλη!
Προσπαθώ να κρατήσω το παιδί μακρυά…δύσκολα πράγματα να παλεύεις με επίμονα ζωντανά! Άλλωστε στο ζήτημα της πιπεριάς, κέρδισε το παιδί και έχασα εγώ και η πιπεριά!!!
υ.γ. έτσι λένε πάντως για τα φυτά με μυτερά φύλλα και αγκάθια….αν τα έχεις κοντά στην είσοδο είναι σαν να διώχνεις τον κόσμο! Εγώ με το φενγκ σούι δεν τα πάω καλά…αλλά οι Άγγλοι τα πιστεύουν και όφειλα να στο πω 😉
Σιορ μου, κι εγώ ξέχασα να πω πόσο μου άρεσε! 😀
Μπαλόνι
Mεγειά λοιπόν [αλλά, δεν το βλέπω…]
Το παμφαγο σου παιδί να αλλάξει δίαιτα! Αλλιώς θα επικαλεστω οικολογική καταστροφή και θα επεμβω!
Ω, οι Εγγλέζοι τα λένε εφκεια τα κουρλα; Χο, να σου πω πως υπάρχει ο μύθος πως τση αγκάβες τση Κεφαλονιάς τση έφεραν οι Εγγλέζοι μ’ ουλα τα αλλά τα ρεγάλα τσου.
[Βεβαίως, όσο κι αν επροσπάθησα να το διασταυρώσω δεν μπόρεσα. Εχω υπόψη μου, κάποιες λιθογραφίες του Αργοστολιού, την εποχή της αγγλοκρατίας, που εικονίζονται και κάτι τρισθεόρατοι αθάνατοι (έτσι τις λέμε στην Ελλάδα στην πιο απλή τους ποικιλία, γνωστή και σαν agave americana).
Δεδομένου όμως πως οι αθάνατοι θέλουν χρόνια και χρόνια να μεγαλώσουν, δεν πιστευω πως θα είχαν προλαβει να φτάσουν στο μεγεθος αυτό, αν όντως ήλθαν στο νησι στις αρχές του 1810.
Γιατί στα λέω αυτά τα βαρετά πράγματα;
Μα για να σας πω ότι δεν χρειαζόμαστε τις αγκάβες εμεις στο νησι για να εχουμε τον κακό μας τον καιρό…]
Μακριά τα φυτά από τη δολοφόνο γάτα!!!
renata
με την ευκαιρία [να το ξανακούσω] εβαλα και τους στίχους στο τέλος της ανάρτησης (διορθώνομαι σιγά σιγά). και μόλις τώρα είδα πως υπάρχει και στο youtube!
Καλό σου βράδυ!
Συγγνωμη λιγο!!!
εχω κλεισει ολες μου τις σελιδες για να δω απο που ακουγεται αυτη η μουσικη!!!
απο δω ακουγεται??
ετσι!!
-καλοριζικο!
(απο αυριο ξεκινατε Συκοφαγε ιδιαιτερα στο λοου μπαπ..δεν θα περασουμε τωρα εναν χειμωνα με Αλκινοο και αλλα ψυχοπλακωτικα
-σας το λεω!)
εχω κι εγω στη βεραντα μου
μια οπουντια τουνικατα ετσι αγκαθωτη
καθε πρωι που εχει ηλιο κοιτιομαστε και βλαστημαμε μαζι!
Εξαιρετικο ομως ποστ!
(καλα και τραγουδι)
Υποκλινομαι Σερ Συκ!
-ολο και καλυτερος!
Ούπς, και εγώ ξέχασα να πω πόσο πολύ μου άρεσε.
Αν και με αγκάθεψε λιγάκι το στέρνο αυτό το:
«όποιος ψάχνει το αγκάθι θε να το βρει».
Εννοείται όμως πως είναι αλήθεια – προφήτη.
Σε κάθε περίπτωση, όπως θα έγραφε και ο υπερρεαλιστής λατινοαμερικάνος Βολταίρος (με ολίγη από Καζαντζάκη) – αν υπήρχε:
«il faut cultiver son jardin des rochers»
Αμήν
Παρακαλώ, πτηνά, διορθώσατε το σολοικισμό μου:
ΜΕ άρεσε, αντί ΜΟΥ άρεσε… (οι ατμοί του κυριακάτικου αλκοόλ σε συνδιασμό με τους αναστεναγμούς του Αλκίνου)
Πορφυροτάτη μου
Μερσί για τα συχαρίκια.
Τι παει να πει «δεν θα περασουμε τωρα εναν χειμωνα με Αλκινοο και αλλα ψυχοπλακωτικα»; Θα φάει η ψυχοπλακωμένη μύγα σίδερο και το ψυχοπλακωτικό κουνούπι ατσάλι! Τώρα που βρήκα το κουμπι που ανοιγει τη μουσική; Χο! Μέχρι και μανιάτικο μοιρολόι θα σηκώσω! [Χμ… σας αγρίεψε ο Τσαλ και ξεσπάτε σε μένα… το βαριοδυσμοιροκακόμοιρο!]
Μολοταυτα, περιμενω ιδιαίτερα στο λόου μπαπ [αν και δεν νομίζω να είναι συμβατο με τη WordPress. Από την άλλη, δεν ξέρω. Κανένας χριστιανός που να ξέρει;] Αλλά, σε κάθε περίπτωση, κλειστε τη ρημάδα τη μουσική αν δεν σας αρέσει! [Εγώ παρεμπιπτόντως την έλιωσα σημερις, αυριο μπορεί και να την βαρεθω…]
A.. η opuntia tunicata, μες τα αγκάθια! Γιατί βλαστημάει όμως τον ήλιο η ψημένη; Είπαμε τα παχύφυτα ειναι ηλιοπότες!
Το βλογ, ου μην αλλά κι ο βλόγερ γίνεται καλύτερος μόνο με καλύτερούς του αναγνώστες! Αλλιώς έχουμε απλό λιβανωτό…
Καλο ξημέρωμα, καλή μου
Σχολάρχα
Σε περίπτωση πάντως άλγους, αγαπητέ κάντορα, δοκιμάστε και καμιά Aloe Vera! Είναι θαυματουργή. Αν πάλι κανείς θέλει να κατασιγάσει τον πόνο του στο ποτό, υπάρχει λύση: από την γκρίζα αγκαβη του μεξικού (τον γνωστό μας «αθάνατο») φτιάχνεται η τεκίλα.
Εξαιρετική επιλογή, κυρίες και κύριοι, αγαπητέ κάντορα, η αγκάβη τα έχει όλα και συμφέρει
[ωχ, σαν την Δεσποινα Μοιραρακη των παχύφυτων ακουστηκα…]
Λιθοξόος του κήπου, λοιπόν! Αμην κι αμαν!
όμορφη ανάρτηση
ζυγίζεται
στο πικρό και το γλυκό
στον πόνο και την προσδοκία
κι όμορφο το τραγούδι
όμοια ζυγισμένο κι αυτό
Η πιο γνωστή από τις τέσσερις Αγαύες της μυθολογίας, ήταν η όμορφη κόρη του βασιλιά των Θηβών Κάδμου και της Αρμονίας (κατά τη Θεογονία του Ησιόδου)
Καλημερα και καλη εβδομαδα!!
(ακομα γελαω):::)))))
λιβανιστηρι ειπατε??
και δεν με λιβανιζει??
να παει στα προς καταστροφιν ταχυστα!!
χχχχχχχχχχχχχχχχ
και τωρα που ξερω τ ι ειναι ψημενη!!
εχω αλλες αποριες αλλα θα σας τις πω αλλου!
παντως ακουω ολα τα ειδη μουσικης ευχαριστως
ομως ολα αυτα τα τυπου Μποφιλιου Χατζηγιαννη Πρωτοψαλτη Κραουνακη κλπ κλπ τα εχω διαγραψει ως χαρακιρατα
και οπως και να το κανουμε ειναι πολυτιμο το γαλαζιο αιμα μου!
-το αυτο να κανετε και εσεις θα ελεγα ::))
για το καλο σας το λεω!!
βαρυς χειμωνας μας περιμενει
¨ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΧΑΜΟΣΣΣ»
Που λεει και η γυμναστρια μου πριν πατησει το κουμπι!!!
φιλια πολλα Σερ Συκ
χχχχχχχχχχχ
fiore mio
Αναμεσα στο πικρό και το γλυκό, αναμεσα στο ανελπιδο και την προσδοκία, υπάρχει ενα ευμετάβλητο μετεώρημα.
Και για να μιλήσουμε με όρους κηπουρικής, εκείνο το αναμεσα είναι το πιο άγονο χώμα.
Γιατί κι από τον πόνο κι από την πίκρα φυτρώνουν πραγματα. Εκεί όμως, σε τουτο το ασβεστολιθικό «ανάμεσα», ούτε καν οι αγκάβες αντέχουν.
Η βαριόμοιρη η Αγαύη…
Αγνοουσα την ύπαρξη των άλλων τριών. Με την ευκαιρία που μου έδωσες, βρήκα πως οι άλλες συνώνυμες είναι μια Αμαζόνα, μια Νηρηίδα και μια Δαναΐδα!
Εσύ όμως, fiore mio, καιτοι κατεξοχην βοτανολόγος και ανθοκόμος, δεν μας είπες αν έχεις αγαυες στον κήπο ή στο μπαλκόνι.
Πορφυροτάτη
Θα διασταυρώσουμε τα μουσικά μας ήθη, ε… στήθη, ε…. στίφη, ε….ξίφη! [φιου! …το βρήκα! επιτέλους]
Τώρα μου βάνετε σε ένα σίκλο μέσαθε τον Κραουνάκη και την Πρωτοψάλτη μαζί με εφκειά τα νιαουρίσματα τύπου Μποφιλιου και Χατζηγιάννη…
Τι να πω τώρα;
Α! Ερχεται θερμός χειμώνας! Για να πάει καθείς στη μουσική γωνιά του… Εχουμε προθέρμανση!
Τα ειλικρινή μου σέβη
χειροφιλώ
υ.γ. Σε λίγο θα ξαναρχίσουν τα αφιερωματα στην όπερα. Σας θέλω πρώτο τραπέζι πίστα! Ω, σκουζι, κοντέσα ρόζα! εννοω πρώτο θεωρείο!
καλέ μου συκοφάγε
πολύ σωστά τα λες :
στη γλύκα θάλλουν πράγματα
στην πίκρα επίσης άλλα
μα στα άγονα τ’ανάμεσα
και στα θολά
τίποτε δεν φυτρώνει
και θέλουν απομάκρυνση
καθάρισμα
και νέο χώμα γόνιμο
με την πρώτη κιόλας ευκαιρία ..
κι όλα χρειάζονται
καλό-καθαρό έδαφος
το κάθε φυτό στη γλάστρα του
και καλό ξεχορτάριασμα
από τα δεύτερα και τρίτα φυτά
που πάνε να το πνίξουν κλπ
άλλωστε
έμπειρος κηπουρός είσαι
είμαι σίγουρη
πως σου λέω κάτι που ξέρεις καλά
έχω κι εγώ λοιπόν αγαύες
και τις φροντίζω
κι ας μην μου ζητούν τίποτε
παρά μόνο φως
κι αλήθεια
ποτέ μου δεν σκέφτηκα
να τις δω σαν βαμπίρ ..
Τέκνο μου
Κλοπή λουλουδιού δε λογίζεται. Ως πτηνό που σε έπλασε η φύση αντί να μεταφέρεις το σπόρο του φυτού, μετέφερες φυντάνι και το φύτεψες καθώς πρέπει με αγάπη, το φρόντισες κι αυτό βλάστησε και θέριεψε. Το λοιπόν, συγχωρεμένος είσαι.
Μα το νου σου να το ξανακάνεις χωρίς να σκιάζεται ο πόθος σου τα αγκάθια.
fiore mio
εσύ είσαι καλύτερη κηπουρός από την ασχετοσύνη μου, άρα το ότι συμφωνούμε μου δίνει θάρρος γι αυτό που εγώ λογιάζω ως γνωση.
οι αγκάβες ενιοτε είναι βαμπίρ, κάποια βραδια ναι,
με τη διαφορά πως δεν σου ζητουν αίμα, τους το προσφέρεις μόνος.
παράξενο πράγμα η φύση….
παραξενο πράγμα κι η φυση του ανθρώπου…
φιλω το χέρι που ξέρει από κλαδεμα κι από ξεχορτάρισμα.
Τσαλαπετεινος
παπα-Τσακαλε, …εχ… παπα-Τσαλαπετεινέ, ήθελα ειπειν!
Την ευλογία σου Δέσποτα!
Λέτε η ψυχή μου να μην καει [γι αυτόν τον λόγο,εστω] στην Κόλαση; Αν είναι πολύ θα το χαρώ, γιατί έχω κι αλλους βραχόκηπους να κάμω.
Και τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα…
κι εκείνος ο αρχάγγελος, εφκείονε το κρίνο από κάποιο ξένο κήπο θα τον έκλεψε!
σιγά μην τον έφερε από το Παράδεισο τόσο δρόμο! Θα του είχε μαραθεί…
Το νου μου στην αμέλεια, λοιπόν…
Συκ
«Γνωρίζω για το θεό…. όταν όμως με ρωτάς δεν ξέρω να σου απαντήσω »
Αυτή είναι φράση κάποιου πέρση ;( θα σε γελάσω) ποιητή και μου τη θύμησες με την ερώτηση που σου έκαμα αιτώντας επιστημοσύνη χα !
Μου απάντησες καλέ μου φίλε απαντώντας σε άλλες συνομιλήτριες …. να είσαι καλά και πάντα έτσι φωτεινός …..
Μεταθέτοντας το πνεύμα στην καρδιά λοιπόν .
Τα φιλιά μου
Ελενη
Λετε να είμαι ετσι που με περιγράφετε; Α, θα με κάνω πιο πολύ παρέα από δω και μπρος. Μου εχω εξάψει την φαντασία! 😛
Kαλό ξημέρωμα,