Δεν πρόκειται για ματς της τελικής φάσης του Μουντιάλ, το καλοκαίρι της επόμενης χρονιάς στη Νότια Αφρική. Άλλωστε είναι γνωστό πως η Αργεντινή (με τον Ντιέγκο Μαραντόναπροπονητή αυτή τη φορά) έχει κληρωθεί στο όμιλο της δικιάς μας Εθνικής, ενώ η Ιρλανδία αποκλείστηκε άδικα μετά την ήττα της στον δεύτερο αγώνα μπαράζ στη Γαλλία. Ο τίτλος είναι εμπνευσμένος από την κατακλείδα ενός ενδιαφέροντος άρθρου στη σημερινή Ελευθεροτυπία, με τίτλο, Το σύγχρονο παρακράτος των «αξιολογητών».
Προ ολίγον ημερών ο διεθνής οίκος οικονομικής αξιολόγησης Fitch, υποβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας μας, με αποτέλεσμα να εκτιναχθεί (κι άλλο) το κόστος δανεισμού, δηλαδή το επιτόκιο που πρέπει να προσφέρουμε στα κρατικά μας ομόλογα ώστε να τα αγοράζουν οι αξιότιμοι δανειστές μας, και συνακόλουθα να επιβαρύνεται ακόμα περισσότερο το μελλοντικό δημόσιο χρέος και να υποθηκεύεται το μέλλον του τόπου. Ακόμα χειρότερα,αν λάβουμε υπόψη τη συνήθη πρακτική των διεθνών τζογαδόρων και σπεκουλαδόρων (που προκάλεσαν την τελευταία μεγάλη οικονομική κρίση και τις περισσότερες κρίσεις), όταν διαπιστώνουν ότι μια χώρα βρίσκεται σε οικονομική αδυναμία να τη στραγγαλίζουν ακόμα περισσότερο, ποντάροντας ουσιαστικά στη χρεωκοπία της.
Μια βδομάδα απομένει πριν το νέο ραντεβού με τις… κάλτσες. Σήμερα σημειωτέον είχαμε βουλευτικές εκλογές σε Γερμανία και Πορτογαλία, ενώ την Πέμπτη θα διεξαχθεί το κρίσιμο δημοψήφισμα στην Ιρλανδία για την επικύρωση της Ευρωσυνθήκης.
Οι εκλογές συνήθως δεν αλλάζουν τα πράγματα, αλλά πάντα είναι μια ευκαιρία. Ακόμα και σε ένα τόσο δυσοίωνο κλίμα, λόγω οικονομικής κρίσης, εργασιακής και ασφαλιστικής ανασφάλειας, περιβαλλοντολογικών προβλημάτων, καλπάζουσας ξενοφοβίας και ευρύτερης συντηρητικοποίησης της κοινωνίας.
Θεωρώ ότι το μεγαλύτερο διακύβευμα αυτών των εκλογών δεν είναι ποια κυβέρνηση θα προκύψει από τις κάλπες και πόσο ισχυρή θα είναι. Αντίθετα, το ουσιαστικότερο και κρισιμότερο, τουλάχιστο για το σκεπτόμενο μη προνομιούχο κομμάτι της κοινωνίας ζητούμενο, είναι πόσο ισχυρή θα είναι η αντιπολίτευση.
Εννοώντας φυσικά αριστερή αντιπολίτευση.
Αντιπολίτευση στην επερχόμενη, εν πολλοίς προαποφασισμένη από ντόπια και ξένα κέντρα εξουσίας, λαίλαπα αντιλαϊκών και αντεργατικών μέτρων, που θα υποχρεωθεί να πάρει είτε τόσο μια γαλάζια όσο και μια πράσινη επόμενη κυβέρνηση.
Αντιπολίτευση στο συνεχιζόμενο άνοιγμα της ψαλίδας ανάμεσα σε χαμηλά και μεγάλα εισοδήματα, στην άδικη φορολογία και παράλογη κατανομή πόρων.
Αντιπολίτευση στην σκόπιμη υπονόμευση της δημόσιας παιδείας και υγείας και την κατεδάφιση σε ό,τι έχει μείνει από το κοινωνικό κράτος που έχτισαν με κόπο οι προηγούμενες γενιές.
Αντιπολίτευση στην κούρσα των εξοπλισμών, πολεμικών και αστυνομικών, που αποστερούν πολύτιμους πόρους που θα μπορούσαν να διατεθούν για κοινωνικά ωφέλιμους σκοπούς, προκειμένου να αποκτηθούν εργαλεία – όπλα και συστήματα παρακολούθησης – που θα χρησιμοποιηθούν κατά των πολιτών.
Αντιπολίτευση στην ακατάσχετη καταστροφή του περιβάλλοντος, την οικοπεδοποίηση των δασικών εκτάσεων, την γκαραζοποίησης και… mall-οποίηση των λίγων ελεύθερων χώρων που έχουν απομείνει στις πόλεις.
Αντιπολίτευση στο εκκολαπτόμενο αυγό του φιδιού του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, στην Ευρώπη φρούριο και στις μπερλουσκονικές και σαρκοζικές “τελικές λύσεις” κατά ταλαιπωρημένων ανθρώπων από κατεστραμμένες χώρες, με συνέργεια και των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που μέσα από εξωτερικές πολιτικές “yesmen” υπηρέτησαν τα συμφέροντα των ισχυρών του κόσμου (βλ. ψηφίσματα στους διεθνείς οργανισμούς, αποστολή στρατευμάτων στα πλαίσια του ΝΑΤΟ σε Κόσοβο, Αφγανιστάν, Σομαλία κ.α.).
Ως αρχισυντάχτης και… πολιτικός κομισάριος του ιστολογίου, θα χαράξω για άλλη μια φορά πολιτική γραμμή καταδίκης του αμαρτωλού και ανερμάτιστου δικομματισμού, με υπεύθυνη και συνειδητοποιημένη ψήφο στην αριστερά, με πρώτη επιλογή την ριζοσπαστική αριστερά, η οποία παρά τις “περιπέτειες” της, έχει αποδείξει εδώ και πολλά χρόνια πως ηγείται στα κοινωνικά κινήματα, είναι κοντά στους νέους, τους μη προνομιούχους, τις μειονότητες, δίνει δύσκολες μάχες για τον άνθρωπο και το περιβάλλον, κάνει μελετημένες και ρεαλιστικές προτάσεις και είναι ανοιχτή στις διαδικασίες της και σε νέες ιδέες, επιζητώντας και αξιοποιώντας μεγαλύτερη συμμετοχή στη διαμόρφωση απόψεων και τη λήψη αποφάσεων.
Επιπλέον, διευκολύνει τους αναποφάσιστους ψηφοφόρους του ευρύτερου αριστερού χώρου, ενθαρρύνοντας τον καθένα να δημιουργήσει… δικιά του συνιστώσα!
Η αφίσα από το ευρηματικό Kaltsovrako – γιατί η αριστερά είναι πρωτοπόρος και στο… χιούμορ!
Αντί για εκλογικό σποτ, παραθέτουμε ένα καταπληκτικό σε αισθητική και ανθρωπιά βιντεάκι της ομάδας “Ανένταχτοι ΣΥΡΙΖΙΣΤΑΣ” (YouSyriza). Γιατί πραγματικά:
Στον κόσμο των αφεντικών είμαστε όλοι μετανάστες!
Ευχαριστούμε και τον επικεφαλής της σεξοαντιδραστικής συνιστώσας, σ. Αντιδρασέξ, που το ανέδειξε από το blog του.
Τέλος, ο λαός δεν ξεχνά όχι μόνο τι σημαίνει δεξιά, αλλά και τι σημαίνει καπιταλισμός!
Το παρακάτω αφιερώνεται στο νευραλγικό σύνδεσμό μας με το γαλλόφωνο επαναστατικό πολίτμπιρο, και φανατική συλλέκτρια προπαγανδιστικών αφισών L’Enfant de la Haute Mer.
Αυτά για την ώρα, στη θέση προεκλογικού μανιφέστου συντρόφισσες και σύντροφοι ψηφοφόροι.
Δύο χρόνια μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Ηλεία: Τελικά, τι άλλαξε;
Αύριο συμπληρώνονται δύο χρόνια από τις καταστροφικές πυρκαγιές της Ηλείας που κόστισαν τη ζωή σε 45 ανθρώπους και είχαν ως αποτέλεσμα την αποτέφρωση 950.000 στρεμμάτων δασικής και γεωργικής έκτασης. Θυμάται κανείς τουλάχιστουν με θυμό την κυβέρνηση να βαφτίζει «ασύμμετρη απειλή» την ανικανότητά της να ανταποκριθεί, τον Β. Πολύδωρα να τα φορτώνει στον «στρατηγό άνεμο» για να βγάλει λάδι την κυβέρνηση προεκλογικά, την εμφάνιση α λα Μπους του πρωθυπουργού στα καμένα, φορώντας αντιανεμικό τζάκετ, και, φυσικά, τη δέσμευσή του για «άμεση οικονομική και κοινωνική ανασυγκρότηση» που μεταφράστηκε σε τριχίλιαρα και δεκαχίλιαρα καθ’ οδόν προς τις κάλπες;
Ότι πράσινο είχε απομείνει, ακόμα και αυτό που με κόπο στην Πεντέλη ξαναφυτεύτηκε κάηκε, και μετά αναρωτιόμαστε γιατί ερημώνουν τα χωριά. Κατά τ’ άλλα ο υπουργός Σουφλιάς είχε προβλέψει (!) πριν λίγες ημέρες την ανάπτυξη της Αττικής προς Βορειοανατολικά. Αναγκαστικά θα έλεγε κανείς διότι Βορειοανατολικά μόνο θάλασσα έχει μείνει. Είναι λυπηρό να βλέπεις να καίγονται σπίτια και να καταστρέφονται περιουσίες. Μεταξύ αυτών και μερικών καταπατητών από προηγούμενες φωτιές. Ψηλά τα χέρια λοιπόν, όλοι τωρα: οι πολίτες περιμένοντας βοήθεια από το θεό και η Πολιτεία από ανικανότητα. Ταυτόχρονα, τα μεγάλα κοινωνικά ζητήματα που συζητούσαμε πριν δυο ημέρες τα σκέπασε η στάχτη: Siemens, Ηλιόπουλος, Παγανή και μετανάστες, ανεργία, ακρίβεια.
«Καμένη γη» θα παραλάβει – παραδοσιακά – η επόμενη κυβέρνηση, καμένη γη θα παραλάβουν – κυριολεκτικά – και οι επόμενες γενιές που θα κατοικήσουν αυτό τον τόπο!
Το μέγεθος και η συγκυρία της καταστροφής δε με αφήνουν να γράψω άλλα για την ώρα. Πιστός πάντα στις αρχές της λαϊκής συμμετοχής και της αυτοδιαχείρησης, προσφέρω το βήμα αυτής της ανάρτησης στους αγαπητούς αναγνώστες – σχολιαστές. Το θέμα προφανώς αφορά όλους.
Προ ολίγον ημερών ο διεθνής οίκος οικονομικής αξιολόγησης Fitch, υποβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας μας, με αποτέλεσμα να εκτιναχθεί (κι άλλο) το κόστος δανεισμού, δηλαδή το επιτόκιο που πρέπει να προσφέρουμε στα κρατικά μας ομόλογα ώστε να τα αγοράζουν οι αξιότιμοι δανειστές μας, και συνακόλουθα να επιβαρύνεται ακόμα περισσότερο το μελλοντικό δημόσιο χρέος και να υποθηκεύεται το μέλλον του τόπου. Ακόμα χειρότερα, αν λάβουμε υπόψη τη συνήθη πρακτική των διεθνών τζογαδόρων και σπεκουλαδόρων (που προκάλεσαν την τελευταία μεγάλη οικονομική κρίση και τις περισσότερες κρίσεις), όταν διαπιστώνουν ότι μια χώρα βρίσκεται σε οικονομική αδυναμία να τη στραγγαλίζουν ακόμα περισσότερο, ποντάροντας ουσιαστικά στη χρεωκοπία της.
ΚΕΛΑΗΔΙΣΜΑΤΑ 
