ευτυχώς
που είναι σε πανέρι οι καλημέρες σου
κι όλο θα χώνω μέσα χερια να μαζευω
κάποια στιγμή
την πιο μεγάλη θα σου πάρω
την πιο πληθωρική
σαν ήχος που λιγώνει
και γεμίζει γευση
και βλέμμα
.
.
.
.
άλλη στιγμή
την ηπια θα διαλέξω
την αντοχής
εκείνη που δεν ξοδευεται
που ξέρει να κρατά δυνάμεις
που με βαστά
μεχρι την καληνύχτα σου
..\
.
..
άλλη φορά
την πιο φευγαλέα σου θ’ αρπάξω
την πλέον άπιαστη
που με κάνει να περιμένω
κι όσο περιμένω
τόσο μ’ αρνείται
.
.
.
κι άλλη φορά
(κι άλλες φορές κι άλλες κι άλλες)
η πιο ζεστή θα μου δωθεί
ίδια το φως της μερας
τούτη που δινουν μόνο τα υγρα χείλη.
.
.
…………………..
…πλησιαζει η νυχτα, …ό,τι πρέπει για καλημέρες
Όμορφα διαλεγμένες καλημέρες, αντιστρόφως ανάλογες προς την ασχήμια των τρεχουσών ημερών.
Να ένας λόγος για να αντέχει κανείς τις νύχτες.
αγαπητή συνοδοιπόρε
πότε αναρτήθηκε αυτό το πράγμα; [το είχα προγραμματίσει για το βράδυ. χάλασε το ρολόι; ]
πότε πρόλαβες να το διαβασεις;
οι φίλοι κι οι φίλες του βλογ ξεπερνούν κάθε προσδοκία [και πώς να γράψεις για αναγνώστες πολυβόλα με πένα από φτερό συκοφάγου;]
αχ! [για να έλθω στην ουσία του ποστ] πόσοι λέμε καληνύχτα και γυρνάμε πλευρό να κοιμηθούμε…
[νταξ, εμενα μου συμβαινει και με την καλησπέρα… μη κοιτάτε που δε το λέω, ντρέπομαι…]
ευχαριστώ για τον κόπο να έλθεις
Υ.Γ. τι θα γίνει παιδί μου, πάντα τέτοια μούτρα θα μου κρατάς; χαμογέλα λίγο…
καλημέρα σου είπα; Καλημερα σου! 🙂
Πολυ ομορφα λογια με πολυ ομορφες φωτογραφιες.
Ελπιζω το παρακατω αγαπημενο μου τραγουδι απο τονΤοm Waits να …συναδει με την αναρτηση σου!
Καλο βραδυ απο το Βορρα, συκοφαγε μας 🙂
Εlva
ω, δεν μου έρχεστε ποτέ με αδεια χέρια [το άλλο πεσκέσι με τον …Κλούνεϊ με τρομαξε λιγακι]. Αλλά με τούτο, Elva μας, κυριολεκτίσατε: συν-άδει τω όντι με τον αποψινό κελαηδισμό!
Το ξαναβάζω αμέσως, μέχρι να αλλάξω πόστο για το υπόλοιπο του απογευματος.
και, ψιτ! καλέ, έφτασε από τώρα το βράδυ εκει πάνω; αχ, αυτό το φως πόσα παιχνιδίσματα κάνει, υπερπηδά την ανατολή για να φτασει στη δυση του πιο γρήγορα… [μα γιατί τοση βιασύνη πια, καλόν το φως του κοσμου…]
Καλό βράδυ και καλό ξημερωμα [κι όταν με το καλο ξυπνήσετε, μια καλημέρα μου]
Δεν είναι τυχαίο που κάθε μέρα ξεκινά με το λάλημα του πετεινού… ένα άκουσμα που παραπέμπει σε μια παλιά προδοσία!
Μπαλζάκ
Sykofage μας
Αφου σας αρεσε το τραγουδι αυτο σκεφτειτε τι μπορει να πειτε σε ενα παρεμφερες σχολιο για το :
»Never saw my home town till I stayed away too long»που αναφερεται στη …ξενητεια, ενα θεμα που απασχολει ολους εμας που δεν ειμαστε …κοντα σας (δε ξερουμε βεβαια αν μας θελετε παρεα) 😉 και που στεναχωριομαστε με αυτα που συμβαινουν στο τοπο μας χωρις εμεις να μπορουμε να αντιδρασουμε σ αυτα που συμβαινουν………
Α very frustrating situation, indeed ;(
Tα σεβη μας και καλο σας ξημερωμα, εκει στο Νοτο!
@ Elva,
επιτρέψτε μου :
η ‘ξενητειά’ είναι όμορφη, είναι επιλογή,
οι πιο πολλοί μας, ό,τι κι αν λένε,
δεν θα γύριζαν με τίποτε πίσω.
Ακόμη κι όταν είναι εξορία,
σε κάποιους πάει πολύ η εξορία,
αρέσει, την επιδιώκουν.
Αυτά μου έμαθε
η δική μου εμπειρία χρόνων πολλών.
Κι είναι, εν τέλει, κι ο μόνος τρόπος
για ν’αρχίσει να νιώσει κάποιος
ένα πρώτο ψήγμα συμπάθειας
για την mother fatherland …
μακριά κι αγαπημένοι ..
Συνηθως δεν διαβαζω τα σχολια
αλλα τωρα αυτο απο πανω μου τραβηξε την προσοχη μου και αν και προσπαθησα να καταλαβω την κουβεντα, δεν τα καταφερα ,
σαν μεμονωμενο εστω ομως σχολιο
L’Enfant de la Haute Mer
με βρισκεις απολυτως συμφωνη
Η ξενιτεια εξιδανικευει τις καταστασεις ..αλλα οταν γυρνας θελεις να φυγεις τρεχοντας 🙂
ΕΠΙ ΤΟΥ θεματος τωρα
sir Syk
ενα πανερι καλημερες τοσο πλουσιο και ποιοτικο
δεν μπορει παρα να φτιαχνει τη μερα ακομα και το βραδυ .
Εχετε γινει πολυ γλαφυρος τελευταια και ειλικρινα χαρηκα που διαβασα κατι να ξεφυγω και οχι να βουτηχτω στο κλιμα των ημερων.
Υποκλισις!
καΐκια και ξεκινήματα
και άγκυρες λυμένες
και τώρα πανέρια κατάφορτα
όλα τα σύνεργα μαζί
του ανθρώπου της σαγήνης
(με την βιβλική έννοια)
μα… …πλησιαζει η νυχτα, …
… ό,τι πρέπει για νανουρίσματα :
Φίλε μου,
να το κοιτάξεις αυτό με τον προγραμματισμό στο μπλογκ, γιατί μπορεί να επεκταθεί ως πρόβλημα και σε άλλους τομείς.
Εγώ πάντως, δεν έκανα τίποτε για να επισπεύσω την αναρτηση του γλυκύτατου ποιήματός σου.
Όσο για τα μούτρα μου, δεν φέρω την παραμικρή ευθύνη. Όπως ξέρεις είναι μάλλον τιμωρία της wordpress γιατί έχω blogspot, όμως έχω αρχίσει να το συνηθίζω και νομίζω ότι σε γενικές γραμμές μου ταιριάζει όπως σου είπα και τις προάλλες, ειδικά το πρωί με την καλημέρα!!!
Tσαλαπέτρινε,
τώρα εσύ κάτι μου λες αλλά δεν το πιάνω…
εννοείς πως έχω λαλήσει;
πάντως ο μόνος πετεινός ανάμεσά μας είσαι συ…
και δε μου ρίχνεις στάχτη στα μάτια εμένα με τσιτάτα, λέγε τώρα αμέσως σε πια λέξη από κάτω της πρότασης του Μπαλζακ έχεις κρύψει μανιφέστο ή έστω προκήρυξη!
[και για να αποδείξεις πως κάνω λάθος μείνε συντονισμένος, θα ακολουθήσει φιλολογική βραδιά του Συλλόγου Παρνασσού!]
Elva
ξερετε, Elva μας, πόσο ιδρώτα ρίχνω για να γράψω ένα σχόλιο; [δεν σας λέω για κοτζάμ αναρτηση, είναι το μεγάλο μου δράμα…] Και τώρα θέλετε να με δείτε ξανα επί σχολίων; Ας είναι, καλή μου, επειδή ειστε σεις, θα ξανακάνω κωλοτούμπα [στα ξενάκια λέμε ναι]
Για το τραγουδάκι-πεσκέσι [μα όλο με σοκολατάκια; θα με κακομάθετε κυρία πρέσβης] επιφυλάσσομαι να έλθω επίσκεψη στο σπίτι σας. Δεν προσήκει αλλως πως! Αναμείνατε κάμποσον τι, καθότι είμαι στο περίπτερο τώρα και δεν έχω ακόμη πουλήσει ούτε μισή τσατσάρα!
[καραμελίτσα;]
L’Enfant de la Haute Mer
Τι είπατε; σε ορισμένους πάει η εξορία;
Κοιτάξτε… ανοίγετε ένα μεγάλο θέμα και θα σας το διευθετήσω αμέσως:
εμένα δεν με πάει η εξορία ωστόσο θα με πάνε! «Αδικία» φωνάζω! Δεν μ’ακούνε! Να μην πω τον πόνο μου; Τον λέω:
Με εχουν απειλήσει πως αν δεν συμμορφωθώ θα με βάλουν να ξαναχτίσω το τοίχος του Βερολίνου και κατόπιν θα το τοιχογραφήσω κιολας…
[συγγνώμη για την παρεμβολή: «ραπανάκι στη συζήτηση μας η Παγώνα!» ]
Πορφυροτάτη
ναι; το διαπιστώσατε κι εσείς αυτό με τη γλαφυρότητα; κι ο γιατρός μου επίσης… τι να φταίει λέτε; εσάς σας ακούω πάντα με προσοχή! το ίδιο θα πρότεινα και στον γιατρο μου!
Φιλω την αριστερή σας. Kαλή σας μέρα!
Hypericum Perforatum
xμ… είστε πονηρούλα εσεις… χμ! θα πρεπει να σας προσέξω ιδιαίτερα με φαίνεται… ξαναχμ!
[ακου κει, φίλε μου… κοίτα τι πήγε και θυμήθηκε και πώς συνδύασε και θου, Κυρια, φυλακήν κλπ κλπ]
αλλα για το νανουρισμα σας, να, ιδού κι ένα από μενα.
το αριστούργημα του Κ.Βίρβου, ερμηνευμένο από τη σπουδαία Μπεμπεδέλη:
βασικά, τα νανουρίσματα είναι η αδυναμία μου. Μπορώ να κάνω ολοκληρη εκπομπή , όχι ποστ απλώς…
Συνοδοιπόρε μου
[προσοχή, ξαναρθες και καραδοκεί αρίθμηση… ;)]
ε, μην είστε σίγουρη πως οι θαμώνες του μαγαζιού δεν επηρεάζουν τον προγραμματισμό του βλογ… αντιθέτως, ενίοτε ομοιάζουμε με ανεμοδούρη: δώθε φυσάτε; δώθε πάμε. κείθε φυσατε; κειθε παμε.
λαϊκισμός; χμ…. ε, κι αν σας το έλεγα: αδυναμία αντίστασης; [παλι καλα, θα μπορουσα να επικαλεστω μεχρι και χαμηλό ανοσοποιητικό…]
Υ.Γ. ναι, ναι ενθυμούμαι… τα πρωινά πάντα σαπιο μήλο προς σομόν…
μια χαρά, καλή μου, μια χαρά: έχεις δει ανατολή να αναδύεται στα σομόν και στα κίτρινα; ίδιο χρώμα!
Καλη μέρα σου [μονο καλημερες απόψε. συμφωνοι;]
Σ’ ευχαριστώ για τον εξωραϊσμό καλό μου πτηνό.
Οι καλημέρες σου, όπως είδα, έφεραν στο προσκήνιο τα νανουρίσματα και δικαίως.
Αφού λοιπόν απόψε, ήθελες δεν ήθελες, θα κάνεις μια πρόχειρη συλλογή, προσφέρω κι εγώ ένα από τα αγαπημένα μου (έχω κι εγώ μια απέραντη λατρεία στα νανουρίσματα), αν και δεν τα κατάφερα να το βρω με τη Σαββίνα Γιαννάτου, από την οποία το προτιμώ.
Συνοδοιπόρε… συνοδοιπόρε…
σου στελνα μεηλ την ώρα που μου ξαναρχόσουν. χο χο! [απαντησε τώρα και στο μεηλ!
μα τι στο καλό καψόνια κάνω στους θαμώνες;]
Λοιπόν, τι να πω; Ε, μαλλον την αλήθεια, είναι η καλύτερη ασπίδα για την ώρα: Αυτό είναι το αγαπημένο μου νανουρισμα.
Δεν το έβαλα όμως γιατί ώρες ώρες, με πληγώνει πολύ. [μεχρι εκεί, ε; μην πουμε κι άλλα…]
αλλά να ακουσουμε κι άλλα…
γιατι όχι; παλι Λόρκα…
δίνω συνέχεια στο τρυφερό αποψινό εγχείρημα με το παρακάτω κορυφαίο χατζηδάκειο γλυκονανούρισμα
Συνοδοιπόρε
[για το καλο που μας κάνεις δεν έχει αρίθμηση! Κι αν πάλι σου βάλω, τοτε θα είναι 10! για τη συμβολή σου στα αποψινα ερτζιανά!]
και γω το χαβά μου, συνεχίζω με τον Χρόνη Αηδονίδη, στο Βλεφαρό μου
Ο κύριος Χρόνης με κάνει πάντα να δακρύζω.
Δεν μπορεί εύκολα να τον συναγωνιστεί κανείς.
Φτωχική επιλογή λοιπόν, όχι μόνο λόγω του Αηδονίδη, αλλά κι επειδή είναι φτωχή και η συλλογή του youtube σ’ αυτό το είδος:
συνοδοιπόρε μου
αυτό το «κυριος» στον Αηδονιδη με συγκίνησε. Θυμάμαι, μια βραδιά στο Μεγαρο Μουσικής που ο Χρ. Αηδονίδης τραγουδησε το Βλέφαρο κι όλοι οι υπολοιποι ερμηνευτές που παρεβρίσκονταν [ακόμη κι ο Κυπουργός] στάθηκαν σε σταση προσοχής, στήλη αλατος και τον ακουσαν!…
Πάμε σε ενα νανουρισμα απο την Κυπρο
οβολός:
Καλημέρα σας !
Αν και ξύπνησα φρέσκια-φρέσκια μετά από τόσα υπέροχα νανουρίσματα λέω να πάω στο κρεβατάκι μου να συνεχίσω για λίγο ακόμη … 😉
Επειδή εδώ μέσα υπάρχει υπεραντιπροσώπευση των υπναράδων, εγώ θα συνεισφέρω με ένα τραγουδάκι για τους υπόλοιπους από ‘μας που έχουμε προβλήματα ύπνου!
[YOUTUBE=http://www.youtube.com/watch?v=Gt5nxj1yoz0]
Hypericum Perforatum
κυρά μου, εφκειό που πέμπεις για ρεγάλο είναι μαργαριτάρι μαυρο…
[και είναι ο δευτερος Κυπουργός που ακούμε στα νανουρίσματα…]
και τι έκαμα [έτσι μου ‘ρτε τόμου, και το εκαμα] το ξανανοιξα σε παραθυρο, με δυο δευτερα του λεπτού διαφορά, να παιζουν και τα δυο τους. καμε το να ακουσεις την ηχώ, κάμε το και συ, σαν να τραβά τους ηχους κύματα κύματα, σαν ηχώ, το φεγγάρι…
να σαι καλά, κυρά μου.
…………………………………………………………………………….
και βάνω κατουθε αυτό που έχει η σελίδα του youtube για τους στίχους
Του Χαγιαδιού μου τ’ άσλαμα
Τ’ Αχτσερενιού μ’ το φτέδι
Νενί νενίμ ουγιούρμουλα (άραγε κοιμάται το μωρό μου;)
Γιαβρίμ, κουτσούκ πεγιούρμουλα (άραγε μεγαλώνει το μικρό μου;)
Νανί, νανί, μικρό μ’ νανί
νανί το χαϊδεμένο
Νενί ντεϊπ ουγιούτ τουγούμ (που το κοίμιζα με νανούρισμα)
Ελμά βερίπ αβρούτ τουγούμ (που το παρηγορούσα μ’ ένα μήλο)
Κοιμάται οπού να το χαρώ
Και να το διω μεγάλο
Και να το διω της παντρειάς
Και ακόμα πιο μεγάλο.
Χαγιαδιού: τοπωνύμιο
άσλαμα: απίδια
Αχτσερενιού: τοπωνύμιο (;)
φτέδι: φυντάνι
Στην Καππαδοκία το παιδί ταχταριζόταν συνήθως με τουρκικά στιχάκια. Αλλά τα νανουρίσματα λέγονταν συχνά στα ελληνικά ή και στις δύο γλώσσες όπως σε αυτό εδώ. Όταν τα παιδιά αποκοιμιόνταν η μητέρα ή η γιαγιά έκανε πάντα επάνω τους το σημείο του σταυρού.
Αυρα μου
μα δεν ξεκουράστηκες στις διακοπές, παιδί μου; όλο ύπνο θελεις; [τεμπέλα…]
λοιπόν για να ξυπνήσεις, πάρε ένα πανέμορφο τραγούδι σε μια ερμηνεία που λατρευω
και για να μπουν τα πράγματα σε μια σειρά [και επειδή με έχεις στοιχειώσει με τα trivia σου]: το μινόρε της Αυγής ΔΕΝ είναι του Περιστέρη, κι ας έχουν κατοχυρωθεί πνευματικά δικαιώματα. Το έγραψε ο μεγάλος Απόστολος Χατζηχρήστος, ο πιο μεγάλος κανταδόρος ρεμπέτης.
Καλημέρα σου!
silentcrossing
εσένα σε φοβόμουν… σε περιμενα [και δεν σε περίμενα..]
μέρες ραδιοφωνου, θα έλειπες; Λέω μέσα μου, αν μου πετάξει κανα ροκάδικο [εμείς είμαστε της Λυρικής, αγαπητέ μου (την τομάτα την τρωω κι αργότερα, μη βιαζεστε..)], θα τον βάλω στο Λουνα Παρκ με το ζόρι!
Αλλά βλέπω πως είσαι σεβαστικό παιδί! Ευγε, νεε μου! Φρουρε της πατρίδος!
Παρα πολύ καλή επιλογή! Συναδετε και συνάδει! [με αρεσει πολύ ο Θ.Π. κατα καιρούς κάνω μουσικό τεστ ΠΑΠ σε μια φίλη μου και την τρελαίνω…]
Στο διαταυτα όμως:
ξυπνητούρια θέλεις; ε, λάβε!
Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε αγαπητέ συκ, αν και το υποπτευόμουν έτσι κι αλλιώς! Με τρώει ο ψυχαναγκασμός μου όλη μέρα, θυμήθηκα τουλάχιστον ακόμα 4-5 τραγούδια του Θανάση σχετικά με τις αϋπνίες (πρέπει να έχει κι αυτός σοβαρά προβλήματα ύπνου, δεν εξηγείται αλλιώς…).
Και ευχαριστώ και για την ανταπόδωση, πολύ ευπρόσδεκτη. Όμως εγώ δεν θέλω ξυπνητούρια, ύπνο θέλω, μπόλικο, πολύωρο, ονειρεμένο, ξεκούραστο και ανακουφιστικό ύπνο!
Αλήθεια, πως γίνεται το τεστ ΠΑΠ; Τρελλαίνομαι για τέτοια!
@silentcrossing,
εμείς της αϋπνίας οι ταμένοι/ες
που από μικρή τεχνική
την αναδείξαμε σε Τέχνη
μη σου πω και διαστροφή
που μετράμε τα βαριά της ένσημα
στις ατέλειωτες λευκές μας νύχτες
είπαμε με τα νανουρίσματα
ένα πεπρωμένο αναπόδραστο
να ξορκίσουμε
μια κατάρα…
μπορεί να έφταιξα που το ξεκίνησα
αλλά όχι και υπναράδες !!!
Μα βρε hypericum βρισιά είναι το υπναράς; Να ‘ξερες πόσο ζηλεύω αυτούς τους ανθρώπους εγώ!
sikofagos,
απόψε μόνο μπόρεσα
κι ακολούθησα τις οδηγίες σου
με το παράλληλο άκουσμα
και τη μικρή υστέρηση
κι έγινε μια γλυκύτατη πολυφωνία
κεντημένη στου τρίχορδου το ισοκράτημα
σ’ευχαριστώ
L’Enfant de la Haute Mer
H ‘ξενητειά’ δεν ειναι παντα »όμορφη», κι ας ειναι πολλες φορες επιλογη, οπως λετε.
Τωρα γιατι καποιοι απο εμας μενουμε εκτος και γιατι δεν επιστρεφουμε ειναι ενα ερωτημα, που ο καθενας μπορει να απαντησει οπως »ξερει και αγαπα».
Για εμενα αν η κατασταση στα εντος ηταν καλυτερη θα ειχα επιστρεψει σιγουρα. Δεν ειναι παντα ολα καλυτερα στο εξωτερικο….
Συμφωνω ομως στο οτι ειναι ισως
ο μόνος τρόπος για ν’αρχίσει να νιώσει κάποιος
ένα πρώτο ψήγμα συμπάθειας
για την motherland,
Ισως το »μακριά κι αγαπημένοι» να ειναι τελικα σωτηριο για πολλων ειδων σχεσεις………
Αγαπημένε ποιητή του Ιονίου
Κρατάω το καλάθι με τις καλημέρες για τις μέρες που έρχονται χωρίς ούτε μια καλημέρα και υποκλίνομαι που τους ξεσήκωσες όλους κι έγινε ο χώρος των σχολίων ανθολογία. Είμαι μια ώρα τώρα, ακούω και ξανακούω…αγαλλίασε η ψυχή μου. Να είσαστε καλά όλοι σας με τις συνεισφορές σας. (αναστεναγμός από τα τρίσβαθα). Έγινε η ανάρτηση αυτή απάγκιο.
Το γαϊδούρι που πέρασε με άδεια χέρια.
Τι όμορφο που είναι να’ρχεται κανείς δώ μέσα – ταλαιπωρημένος απ’την τύρβη των έξω ανθρώπων και να πετάει
(τις δώσει μοι πτέρυγας ωσει συκοφάγου, και πετασθήσομαι και καταπαύσω)
μόνο που πρέπει να κρατάει και μεγάλο πανέρι, για να φορτώσει όλες αυτές τις καλημέρες – αχ η μέση μου.
Να συμφωνήσω με τις Talisker και Enfant:
«η ‘ξενητειά’ είναι όμορφη, είναι επιλογή,
οι πιο πολλοί μας, ό,τι κι αν λένε,
δεν θα γύριζαν με τίποτε πίσω.»
και
«Η ξενιτεια εξιδανικευει τις καταστασεις ..αλλα οταν γυρνας θελεις να φυγεις τρεχοντας»
Kαι μια και περί καλημέρας ο λόγος, μέσα στη μαύρη νύχτα (και για να αντιπαρέλθω τα νανουρίσματά σας που με κοίμησαν ενώ ετοιμάζομαι να βγω):
@Τσαλαπετεινός,
ό,τι και να κάνετε
όπως κι αν υπογράψετε
όλα
τόσο μα τόσο μάταια
κι αφήστε με ν’αφήσω
ακόμη κάτι
για τον νοικοκύρη
και τους επισκέπτες του
Καλημέρα ! πέρα για πέρα …
..(ναι επέστρεψα ) και καθώς πίνω το πρώτο καφεδάκι στην Αθήνα που πιστεύω πως πρέπει ν αγαπήσουμε ακόμα περισσότερο (όσοι μπορούμε…βέβαια ) για την ισορροπία της παλάντζας απέναντι στους νεοέλληνες –κολοέλληνες « το καλό και το κακό είναι ανακατεμένα παντού και πάντα …το θυμίζω στους απελπισιάριδες » Απολαμβάνω λοιπόν τις όμορφες παραθέσεις της παρέας των κλαδιών…..
ω ! ο Αηδονίδης … η «φτωχή» επιλογή! αλά και του Θ . Παπακωνσταντίνου ! «αν κανείς τα μάτια κλείσει μαστιγώστε τον αδέλφια» συμφωνώ …βέβαια υπάρχουν αγρύπνιες κι αγρύπνιες….
Και τα ποιήματα του Συκ ! αλά και τ άλλα όλα έχουν την ποιότητα που αγαπώ . Όμορφη παρέα λοιπόν ! στην οποία αφιερώνω από καρδιάς το γνωστό μεν …νόστιμο δε ..άσμα
Και φιλιά
Υ.Γ .ΔΕΝ θα σταματήσουμε να τραγουδάμε και να χορεύουμε
Είχα μπει κι εγώ χθες το βράδυ να γράψω κάτι αλλά με τα… νανουρίσματα με πήρε ο ύπνος 🙂
Πλησιάζει γοργά όμως θερμός και μαχητικός Σεπτέμβρης για να… ξυπνήσουμε!
Γεια σου Τσαλ ! χαίρομαι που σε βρίσκω …
ε ναι ωραία τα νανουρίσματα πολύ ωραία ! αλά όλα τα γλυκά πράγματα μας αποκοιμίζουν εν τέλει …γι αυτό θα παραθέσω τώρα κάτι άλλο ….μέχρι ν αρχίσει κατά πως λες η αγωνιστική περίοδος .
Οι μουσικοί Κάρολος Κουκλάκης και Ειρήνη Δερέμπεη (από την ομάδα Παλαιινά σεφέρια ) παίζουν ένα παραδοσιακό συρτό του τόπου μου….
Εκφράζει πιστεύω εξαιρετικά !…με ξεκάθαρα νοήματα και στη μουσική και στο στίχο… τη κρητική ψυχή πριν αλλοτριωθεί . …
Καλό βράδυ !
Εγώ την καλημέρα θα την πω κανονικά με απλά ελληνικά που δεν θα μπορούσα να εικονογραφήσω, βιντεοσκοπήσω, θεατροποιήσω, καθ ότι πεζό άτομαο.
ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ λοιπόν και ολα καλά στο κρανίο μας μέσα, γιατί έξω, ε, το έξω έχει ένα προβληματάκι… Χαιρομαι που γίνεται χαμος εδώ μέσα, μου θυμίζει τις δικές μου καλές εποχές που μας τελείωσαν.
κεφαλονιά ακόμη ;
silentcrossing
τρελλαμένε για τέτοια, δώσε βαση:
ξαπλώνεις όρθια [τι εννοείς «δεν γίνεται»; ειναι καθαρά τεχνικό, θα στο δειξω μια των ημερών] την ασθενή.
Χρησιμοποιείς cd, κασετα ή βινύλιο, αναλογα την περισταση και με το τι υποψιάζεσαι πως θα ακολουθήσει.
κατόπιν προχωρείς σε βαθμηδόν αυξανουσα δοσολογιά ΠΑΠ: ΠΑΠακωνσταντίνου Θανάση, ΠΑΠακωνσταντίνου Βασίλη, ΠΑΠαλάμπραινα, ΠΑΠακι πάει στην ποταμιά, ΠΑΠιγκο [εκει δεν πάει το παπάκι, πάει ομως ο συκοφάγος!].
αν η ασθενής δεν αντιδράσει αλλεργικά, τότε πάμε καλά και προχωρούμε στην τελική φάση του τεστ ΠΑΠ που είναι ΠΑΠαρίζου!!!
Αν η ασθενής αντιδράσει και αρχίσει να τραγουδα: γιου αρ δε ουαν, μάι νάμπερ ουάν, κλπ κλπ, τότε η κοπέλα είναι μια χαρά, την παίρνεις -με την ευχή μου και τις ευλογίες του βλογ- και φύγατε!
Ελπίζω να κορεστηκε η περιέργειά σου!
Hypericum Perforatum
@»απόψε μόνο μπόρεσα κι ακολούθησα τις οδηγίες σου»
κι εγώ μόλις σήμερα κατάφερα να βρω λίγο χρόνο να απαντήσω σε όλου σας. πνιγομαι ειλικρινώς.
σε κάθε περίπτωση, και νομίζοντας πως διερμηνεύω την διάθεση όλων, σε ευχαριστώ [κι εξ ονόματος της υπόλοιπης παρέας] ξεχωριστα και ιδιαίτερα για τη συμβολή σου στο ποστ. αν δεν ήσουν εσυ να ξεκινήσεις το γαϊτανάκι των νανουρισμάτων, τότε δεν θα είχαμε περάσει τοσο όμορφα.
να είσαι πάντα καλά!
Τσαλαπετεινέ
Ακριβέ Αισθητή της ζωής, πάντα ευγενικός και με ένα καλό λόγο για τους πάντες…
ξεσηκώθηκα, δεν ξεσήκωσα. κι όπως είπα, αν δεν ήταν οι καλοί φίλοι του βλογ να επιμένουν [ ο Συνοδοιπόρος για την πολύτιμη συμβολή του την γλίτωσε την αρίθμηση…] τούτο το ποστ θα ηταν απλώς …λόγια.
αδεια χερια; πόσο άδικος να είσαι, τσαλαπετεινέ, με τον εαυτό σου όταν στα χέρια σου κρατάς καρδιές ανθρώπων;
χαιρε
Δικεόρε
α, για το καλό που έκαμες κι έφερες κεφαλονιτικές φωνές στο βλογ μου σού πρέπουν ξέχωρες ευχαριστίες. σπολλάτη σου,αφέντη μου!
και γι αντίδωρο δε θα σου μαγαρίσω το σπίτι σου για το επόμενο… [μουμπλε, μούμπλε, πόσο να βάλω να μη φανώ καρμίρης;] δεκάλεπτο!
και βλέπω σε παει το λουνα παρκ, αβοκάτε! κιπ γκοιν, ντιαρεστ!
Ελένη Μ.
καλώς την μου! πήρες χρώμα, καλή μου; πάντως αέρα καλόν σίγουρα επήρες! α, ρε πότε θα αξιωθώ να ξαναπάω στην Κρήτη που έχω αδελφια εκεί; να δούμε…
Μας έφερες και τα Παλαιινά Σεφέρια… Μας έλειψες! 🙂
Tsalaprtrine
ιντα ΄κουν τ’ αυθιά μου, ωρε; απόκοιμήθηκες; η επανάσταση ποτέ δεν κοιμάται, συντροφε!
ε, ψιτ, σου μιλάω… α… ροχαλίζει πάλι…
ritsmas
Καλή γλυκιά σου μέρα, ρίτσα μου.
στα απέριττα δεν βρίσκεται η ουσία μήπως; κι αλλώστε, τι θέλει μια καλημέρα; μην κοιτάς που τις έκανα σωρό για το πανέρι, ένα πράγμα θέλει μονο: να φορεσει ένα ζεστο χαμόγελο.
ναι, Κεφαλονιά είμαι ακόμη [και για πολύ ακόμη…]. κι ευτυχώς δλδ.
για σκέψου να πω πως έρχομαι, θα γίνει χαμός στους διαβατες : αυτός απέναντι γιατί με κοιτάει έτσι; εχει γουστο να ‘ναι ο συκοφάγος, μπρρρ…
Καλόπουλο,
Είναι Κεφαλονίτισσα η Σαβίνα; Δεν το ξερα, ίσως λόγω συγχρωτισμού με τους Primavera en Salonico τη νόμιζα δική μας… Και έπειτα, έχει τραγουδήσει τη μισή λεκάνη της Μεσογείου… Αλλά, όπως θα έλεγε και ο κομμαντάντε, η Επανάστασις καταργεί τους στείρους τοπικισμούς.
(δεν ξέρω αν το άκουσες το τραγούδι, μιλάει και για πουλιά – ότι πρέπει για ηυτούνο το βλογ)
Αβοκατε μου
κι η Σαβίνα [το γιαννάτου δεν σε παραξένεψε; η κατάληξη -ατος, είναι κεφαλονιτική], κι η Φαραντούρη κι ο Ανδρεάτος και άντε τώρα να μη σας αγχώσω με το πόσοι είναι εκεί έξω…
[σσσς, δικεόρε, ζουν αναμεσά μας… μπρρρρρ]
Περι τοπικισμου: μια φίλη του βλογ μου είπε τις προάλλες
«αμάν αυτός ο τοπικισμός σου! επιτέλους έχουν και οι άλλοι δικαίωμα στην ψυχασθένεια!»
με τις υγείες μου, υγραίνετε [ε, φτου… πάμε πάλι… ] υγιαίνετε κι εσείς!
Συκ
Ευχαριστώ και καλώς σας έβρηκα καλέ μου …
με την εξειδίκευση στο τεστ ΠΑΠ χα χα (πολύ γέλασα !)
Πήηρα χρώμα χα! όμως όπως το παίρνουν οι χτίστες ….αρχίσαμε μερεμέτια στο πατρικό μου και καθοδηγούσα το μάστορα …οίδα κι έπαθα να τον πίσω να δουλέψει τους σοβάδες χωρίς οδηγούς όπως δηλαδή το ήχε φτιάξει ο παππούς μου ….
Α! και κουζουλάδα μπόλικη πήρα ! έβαλα και στις τσέπες μου …να πορευτώ κάμποσο ακόμα …
Θες να πας στη Κρήτη ; σοβαρά ; δε φοβάσαι μην απογοητευτείς ;
Πάντως αν επιμένεις σε παίρνω μαζί μου το Πάσχα … τότε που μεθάει το σύμπαν εκεί πέρα από τις ανθισμένες πορτοκαλιές .
Καλή νύχτα ! Και ναν τ ονείρου σου η σκάλα πλατιά .
Μάλλον εσύ δεν κοιμάσαι πολύ τελευταία Συκοφάγε, κρίνοντας από τις ώρες των αναρτήσεων και των σχολίων σου. Δεν ξέρω και αν τρως, και δε σε κατηγορώ αν δεν, με € 5 το κιλό τα σύκα!
To ΠΑΠ μου έδωσε μια ιδέα για… ακρωνύμιο κινήματος. Πανελλήνιο Αντικαπιταλιστικό Προγεφύρωμα! Ο τίτλος φέρνει κάτι από… παλιό ΠΑΣΟΚ, συνιστώσες της άκρας αριστερας, ενώ υποδηλώνει και τις δυναμικές διαθέσεις με δείγμα στρατιωτικής ορολογίας! Πλησιάζουν μάλλον και εκλογές, καιρός να συσπειρωνόμεθα σύντροφοι! Μέχρι να γίνει συνέδριο αυτοπροτείνομαι για τη θέση του Γεν. Γραμματέα. Καμιά άλλη πρόταση/αντίρρηση; Ωραία, εκλέγομαι ομόφωνα!
Δύο πόδια καλό, τέσσερα πόδια κακό!
Δύο πόδια καλό, τέσσερα πόδια κακό!
Δύο πόδια καλό, τέσσερα πόδια κακό!
Δύο πόδια καλό, τέσσερα πόδια κακό!
Δύο πόδια καλό, τέσσερα πόδια κακό!
Δύο πόδια καλό, τέσσερα πόδια κακό!
Δύο πόδια καλό, τέσσερα πόδια κακό!
Δύο πόδια καλό, τέσσερα πόδια κακό!
Δύο πόδια καλό, τέσσερα πόδια κακό!
Δύο πόδια καλό, τέσσερα πόδια κακό!
Δύο πόδια καλό, τέσσερα πόδια κακό!
Δύο πόδια καλό, τέσσερα πόδια κακό!
(Για όσους δε θυμούνται τη Φάρμα των Ζώων, τα πρόβατα παρέχουν την υποστήριξή τους στην υποψηφιότητα του ΓΓ)
καλησπέρα σας
είχα ραντεβού με τον Συνοδοιπόρο εδώ. Μήπως τον έιδες κανείς;
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ
ξέχασα να σας πω…
Eλενη Μ(ας)
Πολυ μ’ αρεσε το κομματι από το βλέφαρο που μου πεψες!
Από τώρα για το Πάσχα ξεσηκώνεσαι; Χο, φως φανάρι δεν σε χωρά ο τόπος της Αθήνας! Φευγεις, έρχεσαι και ξανα μανα… Τυχερούλα… Εγώ με τη δουλειά, μήτε στο διπλανό χωρίο δεν πάω [καλά και δουλειά να μην είχα στο διπλανό χωριό δεν θα πήγαινα έτσι κι αλλιώς: για το Ληξουρι τώρα θέλουν διαβατήριο!]
Α… το Πασχα [μιας και το θυμήθηκα] άνθίζουν κι οι δικες μου πορτοκαλιές, αμ πώς! 😉 🙂
Να ‘μαι κι εγώ.
Δεν είπαμε να κλειδώσω εγώ τη μηχανή, για να τρέξεις πρώτος στα παιδιά που βιαζόσουν;
Βρε Τσαλαπετεινέ, δεν σε προλαβαίνω….
Πετεινότατε
τι χαρά να σε ξαναβλέπω στο φτωχικό μας! καλό μηνα και σε σένα, αφέντη μου! Πάντα απρόβλεπτα συγκινητικός…
Υ.Γ. έτσι, έτσι…. στησου λίγο να δεις τη γλύκα… ολοι το περασαμε! αλλά, δεν νομίζω να σε αφήσει να λιγωθείς κι όλας στο περίμενε… 😉
Έχω να πω κι εγώ μια καλημέρα που δεν πρόλαβα, γιατί με έψαχνε ο συνοδός μου αγχωμένος.
Επίσης για να τελειώνουμε με τα τυπικά, καλό μήνα!
Συνοδοιπόρε 3
[και η αριθμηση ξεκινάει από τωρα…]
αχ…. δεν σας πρόλαβα… με προλάβατε…
[μα δεν σας έχουν πει να αργείτε περισσότερο να κανετε θεαματική είσοδο;]
υ.γ. είσαι χρεωμένη και μια αριθμηση από τα παλαια..
Δεν κάνω τέτοια πράγματα εγώ, πουπουλότατε!
Αυτά είναι για πριγκίπισσες και βάλε και αν με πιάσει σε τέτοια χάλια ο ντόπιος Τσαλαπετεινός, δε νομίζω ότι θα με ξαναφήσει να σχολιάσω σε επαναστατικό ποστ.
Συνοδοιπόρε 4
Βασικά τέτοια ώρα αν αργήσεις μπορεί να γίνεις κολοκύθα…
ε, κι αυτό σίγουρα θα είναι θεαματική είσοδος!
Ο ντοπιος Τσαλ είναι παντα γαλαντόμος και ανεκτικός με το σελοφαν κλαμπ!
Εδώ αφήνει εμένα να σχολιάζω και τον δικεόρο…
Εσας δε θα αφήσει;
Στο μεταξύ σας λέω οτι ο αδελφός μου απο πάνω
μιλάει με ένα τρόπο…ασυνήθιστο για ποίηση
και αρχίζω να ανησυχώ μήπως μετά ο κύριος
Συκοφάγος αρχίσει τις επαναστατικές αναρτήσεις
φανταστείτε αγαπητοί επισκέπτες και σχολιαστές
τι μπέρδεμα θα προκύψει…
Συνοδοιπόρε μην κάθεσαι στο μπαλκόνι έβαλε ψύχρα…
και τώρα που τακτοποιήθηκα να σας δώσω και το πεσκέσι μου (δεν θέλει ψυγείο, αφήστε το στον πάγκο)
Τσαλαπετεινέ 2
πετεινότατε εσεις είστε γιουνικ [ο Τσαλ, αδελφός μεν, αλλά -είπαμε- από άλλο πατέρα, άλλη μητέρα, άλλο πλανήτη, άλλο κομήτη]
μη μου αριθμείστε από μόνο σας!
[Αργώ να αποκριθώ γιατί πουλάω τσίχλες στο περίπτερο, μια μια]
Συνοδοιπόρε 5
με τρομαζεις με τις διαθέσεις σου…
μη και ξεπουπουλιάσατε κανα συκοφάγο μετανάστη στην Αστόρια για να φτιάξετε καπέλο ιθαγενούς;
ξερω και κάποιον/α που ψάχνει να με βρει για το ωραίο μου σκαλπ [μπρρρρ..]
Συκοφάγε,
εγώ απλώς δεν θέλω για ασήμαντες και ψευδείς μικροαστικές συνήθειες, να έρχομαι σε ρήξη με τους συντρόφους (αν σπάσει η κολοκύθα, θα γεμίσουμε σπόρια)
Τσαλαπετεινέ,
αν αλλάξουν ρόλους θα το καταλάβουμε.
Ο tsalapeteinos θα κάνει ανάρτηση με ποίημα που θα λέει:
«…και τότε το αστικό ηλιοβασίλεμα
έδωσε τη θέση του στην προλεταριακή νύχτα….»
ο δε Συκοφάγος θα ανεβάσει κείμενο που θα λέει:
«η επανάστση ήταν μια αφορμή για μια αναπάντεχη λυρική αποτύπωση της πραγματικότητας….»
Φίλτατε sikofagε
Επειδή με την αγαπητή Συνοδοιπορο ειχαμε μεγάλα κεφια απο εκει και σας πήραμε είδηση μεταφερθήκαμε- επεμενε να οδηγήσει εκεινη και άργησε λίγο γιατι δεν έβρισκε χώρο στάθμευσης-τι έλεγα; Α! ναι έβαλα κι εγώ μια αρίθμηση να ξέρουμε τι μας γίνεται- να λέμε στα γεράματα μας βρε αδελφε » θυμάσαι εκείνη την νύχτα του 2009 που ειχα αφήσει 40 σχολια στα παιδια». Αλλα φοβάμαι οτι σας ζαλίζουμε με την πάρλα μας μήπως να πηγαινουμε; έχετε και δουλιά με τις τσίχλες…ο μικρος είναι στην Τάνια;
είδα κι εγώ τα φτερά στις εικόνες αλλά δεν σκέφτηκα ότι θα σας φοβίσω, δεν έχω συνηθίσει την παρέα με πτηνά ακόμα.
Μην ανησυχείτε, αυτές είναι παλιές εικόνες και έχει περάσει πλέον ο κινδυνος.
Συνοδοιπόρε 6
με βαζεις σε πειρασμό να κάνω επανασταση για το καλό της ποιησης!
είναι ματαιοδοξία αυτό;
είναι προσφορά στην ποιηση;
είναι βορά στην επανασταση;
πάντως κάποιος να μου δείξει πως κραδαίνουν το μυδράλιο: με το δεξί όπως γράφω ή με το αριστερό όπως σκιτσάρω;
Τσαλαπετεινέ 3
Η παρέα σας, καλέ μου φίλε, ξεκουράζει δεν κουράζει [όχι μαντάμ, μου τελείωσαν οι τσιχλόφουσκες με γευση σύκο λομπάρδικο ], φυσικά δουλιτσα υπάρχει [ριζλα σε χρώμα μαυρου σύκου, αμέσως κύριε] αλλά αν ο ανθρωπος έχει συστημα όλα τα προλαβαίνει [τι; παγωτό με γευση συκα τσαπέλες; ναι, έχω, πώς, αλλά πού ειναι το ψυγείο…] συνεπώς μια χαρά θα κυλήσει η βραδιά [το ψυγείο εδω μέσα δεν έιναι, κυριά μου, για κοιτάξτε διπλα στα γαριδάκια].
Συνοδοιπόρε 7
τι εννοείτε παλιές εικόνες; μακαριτης πια ο συκοφάγος της Αστόρια;
Συκ
Άντε μπρε που έχετε πορτοκαλιές στη Κεφαλονιά …
εσείς καλλιεργείτε ανεμόμυλους ! χο χο χο ! (αιολικά πάρκα) .
Τσαλ
Πανελλήνιο Αντικαπιταλιστικό Προγεφύρωμα! Χα χα! ..αν μας λες τέτοια εγώ σε ψηφίζω . Ναα.. σου πω όμως ….που είναι η θέση ; εδώ ή στο ποστ σου ;
Διότι εγώ σου ζητούσα εμμέσως βοήθεια σε ένα πρόβλημα που είχα …προκειμένου να εμπλουτίσω το θέμα σου … σιγά μι σε ψηφίσω …
undantag
με βάζετε σε πειρασμό αγαπητέ να ρωτήσω …..είστε σίγουρος για αυτό που επαναλαμβάνετε με πάθος ; θέλω να πω …φαντασία έχετε…υπάρχουν στιγμές που είναι αναπόφευκτο να είναι τέσσερα τα πόδια !…. σας πειράζω
Ελενη Μ.
έχω και αμυγδαλιές που ανθιζουν αργοπορημένα το Μάρτιο! Δεν με πιστευετε; Ω… σκληρή….
κάτσε να φαω ένα πορτοκάλι να παρηγορηθώ…
Όλοι οι προπρόγονοί σου είναι μακαρίτες, αθώο πτηνό.
Έτσι είναι η ζωή.
Αγαπητή Ελένη, λυπάμαι που μολις ήρθατε θα σας αποχαιρετήσω- για τη φωτογραφία που άκουσα πάντως
θα μπορούσατε να τη στείλετε με μειλ στους οικοδεσποτες
και να την ανεβάσουν εκείνοι-αλλά νυστάζω πολύ.
Οχι Συνοδοιπόρε, εσύ να μεινεις με τα παιδιά, όχι σου λέω θα γυρίσω με τα ποδια στο κατω κατω δυο βήματα είναι μην κοιτας που είχε κινηση οταν ήρθαμε.
Αγαπητέ μου Συκοφάγε
Μα πως μας προλαβαίνετε όλους; (Βέβαια αυτές οι ατάκες που πήρε το αυτί μου απο το περιπτερο με ξεσηκώσανε αλλά αυτό το παθαίνω απο τοτε που έπεσε το παστοκύδωνο στο τραπέζι κάθε φορά που είμαι εδώ με πιάνει υπογλυκαιμία…βολεύτηκα με γλυκο του κουταλιου που μου είχε φέρει μπλογκερ απο τη Θράκη αυτά ειναι τα τυχερά μας!Τι έλεγα…μήπως να πέσω εδώ σε μια γωνιά αλλά μετά πώς θα με κουβαλάει ο καύμενος ο Συνοδοιπόρος, αχ ξινή του την έβγαλα την έξοδο αποψε..)
Σας ασπάζομαι όλους σταυρωτά
καλο ξημέρωμα
Ευχαριστώ πολύ Τσαλαπετεινέ …αλά δεν βλέπω πουθενά email και νυστάζω κι εγώ ….
Συκ
Τα πορτοκάλια τη νύχτα φέρνουν αϋπνία….καληνύστα !
@εκλογικέ αντιπρόσωπε undantagΔηλώνω βαθύτατα συγκινημένος που ο λαός ψήφισε υπεύθυνα και σοφά και όχι σαν τα… ζώα που έλεγε ο Πρόεδρος (ένας είναι ο Πρόεδρος)
@αδερφέ
Αυτό έλειπε εκτός από μας (φυσιολογικό) να αρχίσουν να μπερδεύουν και μένα με το συκοφάγο! Αυτό αγγίζει τα όρια του… μαγικού ρεαλισμού!
@συνοδοιπόρισσα No 5 (κατά το Σανέλ Νο5 και Μάμπο Νο5)
Καλό και φρέσκο το πεσκέσι σας. Πάρτε και το δικό μου… αντίδωρο, μαζί με ευχές για αναβίωση της κοινοβιακής σοσιαλιστικής αγροτικής οικονομίας των Ίνκας και κατάρες για την κυβέρνηση Γκαρσία!
@συκοπεριπτερά
Σιγά μην πουλάς τσίχλόφουσκες τέτοια ώρα. Μάλλον άλλα προϊόντα πουλάς, που ενδεχομένως διεστραμμένοι πελάτες να χρησιμοποιούν και ως τσιχλόφουσκες (ειδικά αν έχει περάσει η προθεσμία).
@Ελένη Μ.
Ψηφίστε με κι εσείς, για να μη χρειαστεί να περιμένω την… τρίτη κατανομή. Για το τεχνικό πρόβλημα του άλλου πόστου δυστυχώς δεν μπορώ να δώσω λύση. Αν δε βιάζεστε μπορείτε να περιμένετε τον τεχνοκράτη Φλώρο (έχει χρηματίσει και ινχενιέρο σε φάμπρικες της Ρουρ επί Βίλλυ Μπραντ), μετά το γάμο του όμως, δηλαδή πάνω από ένα μήνα.
Συνοδοιπόρε 8
αθώο; χο, μα δεν καταλαβατε επιτελους πως σας χρησιμοποιώ για να ανέβω στο τοπ 150.000;
Τσαλαπετεινε που χασμουριεσαι
να πατε, καλε μου, αλλά μη γινετε οδοιπόρος. επιτελους πτηνο είστε, πετάξτε! να πεταξετε πέρα στα συννεφα της νεφελοκοκκυγίας, το μονο μερος για μας τα πετεινά…
καλό ξημερωμα…
Ελένη Μ.
αν σας αφήσω φλουδες από πορτοκάλι στο κομοδίνο σας τι θα μου πείτε;
καλό ξημερωμα, καλη μου.
Τι υπέροχη η μουσική του κόνδωρα, αγαπητέ τσαλαπετεινέ.
Μπορεί να έμεινα μόνη και ασυνόδευτη αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν κακοπερνάω.
Άλλωστε ο Τσαλαπετεινός υποσχέθηκε να με ξαναβγάλει βόλτα σύντομα.
«αθώο; χο, μα δεν καταλαβατε επιτελους πως σας χρησιμοποιώ για να ανέβω στο τοπ 150.000;»
μα τι ματαιοδοξία, ένα τόσο μικρό πτηνό….
και ίντριγκα, τι να πω για την ίντριγκα;
@Συνοδοιπόρισσα (9;)
Το «πέρασμα του κόνδωρα» είναι παραδοσιακό άσμα των Άνδεων με πολλές εκτελέσεις και διασκευές. Το «κουπλέ» το δανείστηκαν μεταξύ άλλων και οι Simon και Garfunkel στη μελωδία του Sound of Silence.
Αν σε βγάλει βόλτα ο αγαπητός αδερφός μπορούν οι δικοί σου να μένουν ήσυχοι, είναι πολύ φερέγγυος!
tsalapeteine,
όταν ήμουν μικρούλα, η μουσική αυτή με έκανε πάντα να κλαίω. Ταξίδευα με τη φαντασία μου στην Αμερική και ονειρευόμουν ότι με μια υπερκόσμια δύναμη που διέθετα, είχα καταφέρει να σώσω τους ινδιάνους και τις πατρίδες τους από τους εχθρούς τους. Παιδιά….
Χαίρομαι που έχει τόσο καλές συστάσεις ο συνοδός μου.
Στις μέρες μας οι συναναστροφές με τα πετεινά του ουρανού, έχουν γίνει πολύ επικίνδυνες. Για το θέμα αυτό άλλωστε, μας έχει προειδοποιήσει προ πολλού ο κύριος Χίτσκοκ, με την σχετική, προφητική του ταινία.
@Συνοδοιπόρισσα Χ
Αυτή την υπερκόσμια δύναμη μπορεί και να την έχεις ακόμα μέσα σου…Απευθύνσου στο πνεύμα του Βιρακότσα να στην επιστρέψει!
Όσο για τον Mr. Hitchcock, να θυμίσω πως το δεύτερο συνθετικό του είναι… πετεινός 🙂
Τώρα να μου την επιστρέψει;
Που δεν έχει μείνει ινδιάνικο πούπουλο;
Τι να την κάνω τώρα;
Βλέπεις λοιπόν, ότι οι φόβοι για τα πτηνά, είναι βάσιμοι. Αν ένας από εσάς (ο Χίτσ-κοκ) το παραδέχεται, φαντάσου τι ενοχές τον οδήγησαν σε αυτή την φιλμική εξομολόγηση.
Συκ
αν σας αφήσω φλουδες από πορτοκάλι στο κομοδίνο σας τι θα μου πείτε;
-Χμ… Πιστεύω πως δεν ανήκεις στην κατηγορία αυτών που τρώνε το νόστιμο και προσφέρουν τις φλούδες …λάθος κάνω ;
Τα παραλές συνοδοιπόρισσα, το ινδιάνικο πνεύμα δεν πεθαίνει, μόνο που… μετακόμισε από τις Άνδεις στην Αμαζονία. Παραπέμπω σε παλιότερη ανάρτηση.
Και αρκετά είπαμε για… αποστάτες των φτερών τους!
Τσαλ
αποστάτες των φτερών τους !!!!!!!
ωραίο ! συνέχισε
@Ελένη Μ.
Συνεχίζει… πετώντας όλη η ομάδα. Χθες η ανάρτηση ήταν ανάμεσα στις 12 δημοφιλέστερες του WordPress! Έχουμε αέρα λοιπόν… και ζητάμε εκλογές εδώ και τώρα!
Να ανακοινώσω επίσης ότι το προς ίδρυση από-κομμα θα ανομαστεί τελικά (βλ. ανωτέρω σχόλιο)
ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΕΦΥΡΩΜΑ
δίνοντας έτσι έμφαση στις εργατικές, διεθνιστικές και φιλοτροτσκιστικές καταβολές και επηρροές του. Τα αρχικά του όπως μπορείτε να διαπιστώσετε δεν αλλάζουν (ΠΑΠ). Αναζητείται σύμβολο.
Μια που δε βλέπω άλλους τριγύρω να σου το πω τώρα. Το παπ δε μ` αρέσει. Ξέρω, ξέρω αλλά βρε παιδάκι μου κάτι πιο σύγχρονο κάτι πιο ποιητικό, λίγο πιο φευγάτο δεν μπορούσες να βρεις; Αυτό μυρίζει ναφθαλίνη.
Συγνώμη! Αυτές οι ξεραμένες φλούδες πορτοκαλιού στο κομοδίνο του συκοφάγου τι είναι; Να τις πετάξω ή τις βάλατε για να ‘πάρουν’ λίγο τη μυρωδιά εκλογών που μου έχει σπάσει τη μύτη.
Πετάγομαι απο τη φωλιά μου…αν έρθουν οι άλλοι βάλε μια φωνή από το μπαλκόνι για να ξανάρθω. Το περίπτερο είναι ανοιχτό κι απόψε; Στο μπλογκ της συνοδού μου πάντως είδα φως. Αν έρθει πριν επιστρέψω θέλω να την περιποιηθείς να την τρατάρεις μια βυσινάδα και να εισαι πολύ ευγενικός μαζί της. Να δει τι οικογένεια ειμαστε εμείς.
Συκ ή μετενσάρκωση του Κόμη του Σέν Ζερμέν
Καλημέρα !
Κατέβα και σου έχω κομφέτο (χτες ήμουν με φίλους κεφαλλονίτες και μου το τράταραν )
Έμαθα πως πήγες στο βουνό να διαλογιστείς πάνω σε ερωτήματα που σε βασανίζου εσχάτως …. Ελπίζω χα !να μην κατέβεις με εντολές .
Υ.Γ Ο Κόμη του Σέν Ζερμέν (που δεν θυμάμαι πότε έζησε ) ήταν πραγματικό πρόσωπο ( γάλλος μυστικιστής ) η μνήμη του όμως είναι φορτωμένη θρύλους. Ένας τέτοιος θρύλος τον ήθελε να βρίσκεται ταυτόχρονα σε 2 ή 3 διαφορετικά μέρη .
Χα ! Σιόρ δεν θέλουμε σπαβέντα …
@ Ελένη Μ,
δωράκι για σας :
Ο Κόμης του Σέν Ζερμέν ήταν «το μεγάλο αίνιγμα της ανθρωπότητας» σύμφωνα με τον τίτλο ενός από τα πολλά βιβλία που γράφηκαν γι’αυτόν.
Έζησε τον 18ο αιώνα και ίσως πέθανε στα 93 του (pas mal, για τα δημογραφικά δεδομένα της εποχής του).
Αλώνισε τον κόσμο και τις ψυχές των ανθρώπων, με τις τεχνικές του, τις τέχνες και τα τεχνάσματά του, με την ελευθερία, την ελευθεριότητα και την κατάρα ενός νόθου γαλαζοαίματου παιδιού :
άνθρωπος της μεγάλης γνώσης, επιδέξιος μουσικός και πολύ καλός ζωγράφος … πάντοτε αυλικός, αλλά πιστός σε καμία (γύρισε πολλές), διπλός-τριπλός πράκτορας, τυχοδιώκτης, τσαρλατάνος, εφευρέτης, με βαθιές γνώσεις χημείας και αλχημιστής, πιανίστας, βιολιστής και ερασιτέχνης συνθέτης, δυνατός αποκρυφιστής-θεοσοφιστής, της Στοάς του Φλώρου (συγνώμη, του άσπρου Αετού), κάτοχος της αρχαίας σοφίας και των θεϊκών δυνάμεων μα και των μυστικών της μακροζωίας.
Οι πηγές αναφέρουν ότι μόνο το σαξόφωνο του ξέφυγε…
Ίσως λοιπόν δεν έχετε άδικο που παραλληλίζετε το περί ού ο λόγος πτηνό με τον Κόμη..
Κόρη της ανοικτής θάλασσας
Σ ευχαριστώ που τόσο επιδέξια συμπλήρωσες τον ελλειπτικό μου λόγο .
φιλί και καλημέρα
Ελένη Μ.
εγώ ευχαριστώ
που με θυμάστε
όσο κι αν προσπάθησα να σας παραπλανήσω
Ελένη Μ.,
ουπς ..
ξέφυγε πριν την ώρα του …
φιλί και καλημέρα
@Hermanito
Η γνώμη σου για το κίνημα θα ληφθεί υπόψη, αλλά περιμένω να αποφανθεί η πλειοψηφία. Ελπίζω να μην περιπέσεις στους… μενσεβίκους! Παρόλη τη συγγένειά μας, δεν μπορώ να παρακάμψω τις διαδικασίες.
Οι φλούδες πορτοκαλιού έχουν ιστορική για να μην πω φετιχιστική αξία για μας. Προτείνω σε όλους μια εξαιρετική συλλογή διηγημάτων του Κάρλος Φουέντες, που μεταξύ άλλων προβάλει τη συμβολική και πρακτική αξία της πορτοκαλιάς στην «αδερφοποίηση» Παλιού και Νέου Κόσμου.
Η ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ Ή ΟΙ ΚΥΚΛΟΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
O Συκοφάγος φοβάμαι πως θα είναι αρκετά ακόμα καθηλωμένος στη… σκοπιά του περιπτέρου, και εγώ δυστυχώς δεν είμαι το ίδιο καλός στα τραταρίσματα και τα κανακέματα. Ελπίζω να είμαι ικανοποιητικά φιλόξενος προς τη συνοδό σου, και σε κάθε επισκέπτη.
@κ.κ. Ελένη και ΗΡ
Αν είναι τούτος ο κόμητάς σας, πρέπει να ταν μεγάλος μπουρζουάς και γερο μπερμπάντης. Ευτυχώς γι’ αυτόν που πρόλαβε να πεθάνε πριν γνωρίσει τη μήνη γιακοβίνων και κομμουνάρων!
tsalapeteinos,
αυτός είναι βέβαια
και περίμενε … περίμενε..
πόσο να περιμένει πια ;
δεν ήταν εκείνος που βιάστηκε
αυτοί αργούσαν..
@HP
Ηθικό και ιστορικό δίδαγμα:
Κάποια πράγματα δε γίνονται αν δεν ωριμάσουν οι αντικειμενικές συνθήκες.
Άσε που και οι αντικειμενικές συνθήκες δεν ωριμάσουν αν δε γίνουν κάποια πράγματα…
«ωριμαΖουν» όχι «ωριμάΣουν» φυσικά 🙂
Τσαλ Κόμη της φυσικής ευγένειας
Όχι ΔΕΝ είναι τούτος ο κόμητάς μας (η κόρη της ανοικτή θάλασσας σε πειράζει)……με τα καλά παιδιά μοιραζόμαστε τη ζωή μας και γυμνάζουμε τη καρδιά μας ενώ με τα κακά παιδιά ασκούμε το μυαλό μας .
Διότι όσα δε φτάνει η κουκουβάγια τα φτάνει η αλεπού και αντίστροφα….
Η Ζωή μας θέλει πάνοπλους …… η επανάσταση να δεις !
Υ.Γ1 Ο άνθρωπος χρειάζεται τον εμπνευστή του στην ομορφιά …στην ποίηση (η ποίηση δεν είναι τα στιχάκια ) …όταν όμως δεν βρίσκει πραγματική τρώει και το «παραμύθι» . Όπως ο κόμης του Σεν Ζερμέν του το προσφέρει τώρα η διαφήμιση και τον κατακτά . ΔΕΝ μπορούμε λοιπόν να έχουμε μια πραγματική πολιτικοκοινωνική αλλαγή χωρίς τη συνδρομή των ανθρώπων της τέχνης ….διότι αυτοί έχουν αντικείμενο τους την έμπνευση .
Υ.Γ2 αυτά τα δυο κ μπροστά από τ όνομα μου ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τι συμβολίζουν ….αν είναι πείραγμα αποδεχτό με χαμόγελο .
Βλογοσπότιε Τσαλαπετεινέ
Πετεινότατε
ξέρω πως ο χρόνος σας είναι πολύτιμος. συμπλέουμε στην ίδια βάρκα, φιλε μου.
να σας κεράσω το λοιπόν ένα τραγουδάκι [μιας και το περίπτερο θα παραμείνει κλειστο για να σας τρατάρω έστω ένα παγωτάκι με γευση βασιλικών σύκων]:
σας χαιρετώ εγκαρδίως
Eλένη Μ.
πάνω στο όρος Αραράτ, στους πρόποδες αυτού, υπάρχει …ένα πουλάκι που κάνει ρου ρου ρου
σπαβέντο; όσκε, κυρά μου, μα πώς άλλωστε; δεν τολμώ να σπαβεντάρω ανθρώπους που κερνούν χαμόγελα.
και να σας πω ένα μυστικό: όποιος αποζητά σταβέντο έχει γνωρίσει το σπαβέντο τι θα πει…
και πόσο σε χαιρομαι που μας ήλθες ορεξάτη και κεφάτη πίσω. κράτα όμως δυνάμεις, η τερατούπολη απαιτεί μεγάλη αποθήκη με αποθεματα…
Hypericum Perforatum
ευχαριστούμε τη λημματογράφο του ποστ τούτου για όσα εν πυκνώ παρέθεσε. να προσθέσει η αφεντιά μου μονο τούτο: θρυλείται πως ο Κόμης ήταν μεσαίου αναστήματος με απλά καθαρά χαρακτηριστικά προσώπου και είχε καταφέρει να αποτρέψει το χρόνο να καταγράφει την ηλικία πάνω του. Ένα είδος Φάουστ και Ντοριαν Γκρέυ…
πάντως εκείνος διατυμπάνιζε: δεν φαίνομαι, αλλά είμαι γέρων…
και το σαξόφωνο προφανώς και του ξέφυγε, καθώς το εν λόγω πνευστό εφευρέθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα από τον Άντολφ Σαξ. Υποθέτω, ωστόσο, πως ακόμη κι αν ο Κόμης το είχε προλάβει μάλλον δεν θα το συγκινούσε. Βλέπετε, όταν ρώτησαν τον Προκόφιεβ γιατί απουσιάζει το σαξόφωνο στο έργο του «ο Πέτρος κι ο Λύκος» εκείνος απάντησε: το μόνο ζώο που δεν ήθελα στο έργο μου ήταν ένα γάιδαρος…
Υ.Γ. εγώ πάντως έχω προσπαθήσει να πιάσω φιλίες με γάιδαρο. δεν απέδωσε.
αγνωσται, βλέπετε, αι βουλαί του γαϊδάρου…
Σιορ Συκολόε μας
Δεν καταλαβαίνω ακριβών τι μου λες μα καταλαβαίνω το κατά βάθος κι αυτό είναι χρησιμότερο. Καλή δύναμη ! σε ότι κάνεις και ο Άγιος Γεράσιμος δίκλιτη σκέπη σου
Υ.Γ. Μη ζουλεύγεις μπρε που ροζονάρουμε όταν εσύ ζορίζεσαι ή διαλογίζεσαι ….από αύριο κι εγώ μπαίνω σε ολοήμερες συνεδριακές καταστάσεις ..
οπότε δεν θα χω μάλλον χρόνο ν απολαμβάνω τους κελαηδισμούς σας .
» Υ.Γ. …. με γάιδαρο…»
φοβούμαι δεν σας κατάλαβα:
γάιδαρο véritable ;
ή
γάιδαρο πνευστό ;
@undantag
Δεν έκανες λάθος, το είπες (το «ζ») με λατιναμερικάνικη αξάν… όπως λέμε Σαπατίστας 🙂
@Ελένη Μ.
Εμείς από σήμερα ξεκινάμε… εκλογικά συνέδρια, επομένως σε καταλαβαίνουμε. Η μαρτυρία σου ήταν καθοριστική, όπως και η περιγραφή του συκοφάγου, ώστε να ταυτοτοποιηθεί ο διαβόητος κόμης και να ανατεθεί η κατασκευή κέρινου ομοιόματός του για να κοσμίσει το Μουσείο της Επανάστασης (πτέρυγα «διεστραμμένοι αριστοκράτες, επιδειχτικοί αστοί και και επικίνδυνοι μποέμ).
Eλένη Μ(ας)
δεν καταλαβαίνεις τι γράφω; μια στιγμή να διαβάσω να σου πω.
[μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα… φτου γμτ! δεν βγάζω άκρη… τώρα τι να της πω που θα με θεωρήσει και πανίβλακα; μα τι σκέφτομαι όταν τα γράφω; και κυρίως: γιατί δεν σκεφτομαι όταν τα γράφω;]
τι δεν καταλαβες;! μια χαρά τα λέω. ένα κι ένα κάνουν τρία! 😉
καλή δυναμη, καλή μου, στις δουλειές σου.
Hypericum Perforatum
δεν ξέρω να σας πω.
ο γιατρός μου δεν απεφάνθη ακόμη…
σας φιλώ με ένα πνευστό φιλί
Κυρ Συκ καλησπέρα !
Ένα κι ένα κάνουν τρία ; Λάθος !
Ένα κι ένα κάνουν δύο
ή
Ένα κι ένα κάνουν ένα .
Βρέχει με απόλυτη ειλικρίνεια
Άρα δεν είναι φήμη ο ουρανός …υπάρχει .
Και δεν είναι το χώμα λοιπόν η μόνη λύση
όπως ισχυρίζεται ο κάθε τεμπέλης νεκρός .
Κική Δημουλά
Καλό ξημέρωμα
Eλένη Μ.
Είστε σιγουρη πώς κάνω λάθος; Διότι υπάρχει κι η δημιουργική λογιστική…
[ξέρω και το τραγούδι του συντοπίτη σου Ρασούλη που λέει :
ένα κι ένα κάνουν δύο,
λένε μέσα στο κουρείο,
μα μετά τον Ησαία
ένα κι ένα κάνουν τρία…]
Βρέχει λοιπόν…
«Εγώ όταν θα μεγαλώσω
θα γίνω Σεπτέμβρης, έλεγε ο Αυγουστος.
Εβρεξε δω λιγακι.
Δοκιμαστικά, σαν έλεγχος
αν λειτουργούν καλά οι πτώσεις.» […]
Κική Δημουλά, Βροχή Επιστροφής
Καλή σου μέρα, Ελένη Μ(ας)
Υπάρχει και η… αποστατική λογιστική:
0 + 0 = 14!
@Ελένη Μ.,
είδα το νέο σας σχόλιο
χτες βράδυ
στη σιγαλιά
ψυχή γύρω..
και σας έγραψα κάτι
μα δεν τόλμησα να το στείλω….
.. σήμερα το πρωί
διαπίστωσα
ότι σωστά έπραξα
και απέφυγα την παρεμβολή
σ’αυτό το ντουέτο..
Συκ και Τσαλ
Καλοί μου φίλοι ο κάθε ένας μας έχει δικαίωμα να επιλέγει τη θέση που θα βλέπει τον κόσμο ….να επιλέγει το δικό του ψευδαισθητικό χα χα σύστημα δηλαδή …μια και άποψη του όλου άρα και αντικειμενική δεν είναι δυνατόν να έχουμε με τις τρέχουσες αισθήσεις μας
Καλημέρα σας
ΥΓ Πιστεύω πως επικοινωνία είναι η μετατόπιση μας στη θέση όρασης του άλλου και το ανάποδο . Όσο δεν βαριόμαστε να το κάνουμε υπάρχει στη σχέση νόημα .
@Κόρη της ανοικτής θάλασσας
Που να ξέρω αν πράξατε σωστά ;
Πάντως για μένα ο διάλογος που γίνεται στα φόρα είναι και ανοικτός σε κάθε παρέμβαση .
Καλή σου μέρα
Tσαλ
αυτό, Τσαλ, είναι μάλλον αποσταγματική λογιστική:
παίρνουμε 0% κι άλλο 0%, τα στύβουμε, τα στύβουμε καλά καλά, μετά -επειδή δεν μας κάθεται πάντα να βγει κάτι εκ του μηδενός- παίρνουμε κι άλλα πράγματα να στύψουμε [π.χ. ολίγη εργατική τάξη, περισσότερη μεσαία τάξη και καθόλου άρχουσα -ξινίζει στο στύψιμο, δεν κάνει…] και μετά προκύπτει ένα αποσταγμένο 14% [ τόσο να, με το συμπάθιο…].
Ελένη Μ.
αν εγώ μετακινηθώ [πολύ ευχαρίστως] προς την θέση οράσεώς σου, το κενό μου πίσω ποιος θα το καλύψει [δεδομένου πως η φυση μισεί τα κενα]; κάτι μου λέει πως στο κενό μου θα ξαναφυτρώσει συκοφάγος. μπρρρρ…
υ.γ.
@»ο διάλογος που γίνεται στα φόρα είναι ανοικτός»
φορουμ το καημένο το μπλοκάκι μας; επ! επ! πιπέριιιι… 😛
εμείς είμεθα λουνα παρκ! δόξα τω τρελλώ θεώ !
Hypericum Perforatum
εμείς θέλουμε παρεμβολές, παρεμβάσεις, παράσιτα και παράσημα [χμ… το τελευταίο δεν κολλάει, αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ στην παρήχηση…]
φιλώ την αριστερή σας.
@Σικ
ΜΠΟΚΟΣ !
Ζαλισμένα πράσινα περιστέρια ….και λίγη ρίγανη
Ένα ταρατατζούν με αποκαΐδια ουράνιου πολιτεύματος
το καπέλο σας
Φυσά νεφέλες μπερδέμ στα κλαριά του δέντρου .
Άλογο .
Άφησε τα σιγά και μαλακά απάνω στο τραπέζι .
Γιορτή ;
Παρά τη μεγάλη αρχοντιά του βγήκε στη βόλτα γυμνός …
Απουσιάζω .
Ολίγον ακόμη και η καρδία της θα έπαυε να πάλλη.
Δεν εξεύρει !
Δεν πειράζει, αρκούμεθα εις τον λόγον σας .
@Ελένη Μ.
Καλώς επέστρεψες, σε διάλειμμα των συσκέψεών σου προφανώς. Εγώ δεν έχω κανέναν αισθητικό, αυτά είναι… φλώρικα πραματα.
@συκοφ
Απειλείς με στύψιμο την εργατική τάξη, εν όψει… συγκυβέρνησης (βρώμικο 09); Πρόσεχε γιατί θα βγάλω το ιστορικό κονσερβοκούτι και θα σε καθηλώσω ισοβίως στο… περίπτερο.
*Hermanito, *Συκοφάγε
Ειρήνη υμίν
*Ελένη Μ
Καλησπέρα!
Eλένη Μ(ου).
αποσπασμα από Αισθησιακή Ωδη [Ι] του Φερναντο Πεσσόα
[…]
Για να νιώσω τον εαυτό μου πολλαπλασιάστηκα
Για να νιώσω τον εαυτό μου, ανάγκη είχα τα πάντα να νιώσω
Ξεχείλισα, βγήκα από τον εαυτό μου, παρασύρθηκα
Γυμνώθηκα, παραδόθηκα
Και σε κάθε γωνιά της ψυχής μου
Βωμός σε διαφορετικό Θεό υπάρχει.
Τα μπράτσα όλων των αθλητών με έσφιξαν στην αγκαλιά τους.
Ξαφνικά θηλυκό,
Κι εγώ μόνο με τη σκέψη,
Λιποθύμησα στης φαντασίας τα μπράτσα.
Στο στόμα μου φιλήθηκαν όλοι οι εραστές
Στην καρδιά μου οι αποχαιρετισμοί μαντίλια κυμάτιζαν,
Όλες οι πρόστυχες προσκλήσεις με ματιές και με χειρονομίες
Μ΄ έβρισκαν κατ’ ευθείαν στο κορμί, που δίψαγε
Στο ερωτικό του κέντρο.
Ήμουν όλοι οι ασκητές, οι περιθωριακοί, οι ξεχασμένοι όλοι.
Και όλοι οι παιδεραστές -τελείως όλοι (δεν έλειπε κανείς).
Ραντεβού κόκκινο και μαυρο στο βαθύ της ψυχής μου! […]
Τσαλαπέτρινε
νιώθεις την ιστορία να επαναλαμβάνεται; κακόμοιρο πτηνό! Εννοείται πώς δεν υπαρχει φως.
Γιαυτό μην πετροβαλείτε με κανσερβοκούτια τη λάμπα…
Αντε καλό υπνο!
[αν δεν τον έχετε χάσει τελείως ή κι αν δε το έχετε χάσει, επίσης…]
βλογοσπότιε Τσαλαπετεινέ,
Θα πορευτούμε εν ειρήνη [από Δευτερα, όπως οι διαιτες….;]
Καλό ξημέρωμα
Συκ
Α! χα χα χα ! Εγώ μπορώ να γελώ και μόνη μου… με το «ποίημα» που σας πάσαρα
Καλησπέρα ! στους Τσαλαπετεινούς
“ Κρήνη”1917
Marchel Duchamp
Αυτό είναι έργο τέχνης (είπε το 1917 ο Ντισάμπ που ήταν γάλος ζωγράφος) ….και το εξέθεσε . Όλοι γέλασαν …..
Μετά από λίγο ένας γκαλερίστας έβαλε έξω από την γκαλερί του ένα ίδιο ουροδοχείο. χα χα !.
Οι σοβαρότεροι όμως έλαβαν το μήνυμα…. δηλαδή το ερώτημα από την αρχή –Τι είναι Τέχνη .
Συκ
Μα όταν έβαζα το σχόλιο μου δεν υπήρχαν τα δικά σου ….εμφανίστηκαν ταυτοχρόνως …..ωραίο πάντως …εξαιρετικό ! το κομμάτι που επέλεξες ….ευχαριστώ !…δεν το ήξερα .
ΥΓ. «Ραντεβού κόκκινο και μαυρο στο βαθύ της ψυχής μου!»
Εσύ όμως Συκ (μου) να μη ξεχνάς και το λευκό
Ελενη Μ.
εγώ μια χαρά το χάρηκα. έβγαλα και άκρη μάλιστα αναμεσα σε λέξεις μπερδέμ και αρκούμενος στη μουσική που θες-δε θες βγαίνει.
Από την «κρήνη» του Duchamp έχουν, όπως ξέρεις ,επηρεαστεί πολλοί καλλιτέχνες. μεταξύ τους κι δικός μας ο Δήμος Σκουλάκης:
[να κεράσω καραμελιτσα, για όσο αντέξει ανοιχτό το περιπτερο;]
* sikofagos: Αυτή που μας έρχεται;- αντέχω- ή τη Δευτέρα μετά τις εκλογές;- δε θα το αντέξω! Δε μπορώ να έρχομαι και να πέφτουν πούπουλα απο το μπαλκόνι. Ταράζομαι πολύ δεν το αντέχει η ψυχή μου. (Θα μιλήσω και στο μικρό, είναι κι αυτός ευέξαπτος, αλλά εφηβος είναι τι να κάνουμε; Ξέρετε ότι του έχω μεγάλη αδυναμία, το αίμα βλέπετε)
Όλα καλά; Το ψυγείο με τα παγωτά βλέπω άδειο- τι έγινε ξεπουλήσαμε; Εμείς εδώ ακόμα!
*Ελένη Μ. Υποκλίνομαι, ασπάζομαι τη δεξιάν σας και σας καλησπερίζω με κλίση της κεφαλής και του λοφίου συνάμα.
Πώς είσαστε; Βλέπω ότι έχετε συζήτηση με τον αγαπητό μου
Σ. οπότε θα σας αφήσω να τα πείτε με την ησυχία σας. Και πάλι τα σέβη μου.
*Hermanito, que tal pajarito?
Πώς είσαι πουλάκι μου; (με τρυφερό τρόπο αυτό, καθόλου πονηρό) Σε παρακαλώ μη μιλάς έτσι στο Συκοφάγο, και φρόντισε λίγο την εμφάνισή σου, πάλι στραβοκοιμήθηκες
χάλια ειναι το λοφίο σου. besitos
Συκ .
Και καραμελίτσα ! γιατί όχι ….ευχαριστώ
Ναι το ξέρω το έργο του Σκουλάκη χα !
Τσαλαπετεινέ
Αντιχαιρετώ σε !
Πάντως μην ανησυχείς με τους καβγάδες …είναι ένδειξη ενδιαφέροντος !
Πετεινότατε
δεν αμφιβάλλω για την αντοχή σας.
για τα πούπουλα δε μην μου στεναχωριέστε, πίπτουν λόγω ηλικίας, ίσως και λόγω εποχής.
θα σας γελάσω.
εκποιηση, αγαπητε, δεν μένει παρά να ξεπουλήσω και κάτι τσιμπιδάκια.
καραμελίτσες, πάντως, θα έχω πάντα. όλο και καποιος φίλος μπορεί να περάσει.
καλό ξημέρωμα.
Ελένη Μ.
το ξέρατε; [κατα βάθος το περίμενα].
πάει γέρασα, δεν έχω να εισφέρω τίποτε πια σε αυτό το βλογ.
[ευτυχώς που υπάρχει και το περίπτερο…, α! να κεράσω και μπισκοτάκι;]
Συκ
Θα πάρω και μπισκοτάκι ευχαρίστως ….αλά θα ξέρετε (δεν αμφιβάλω αφού το κάνετε τόσο ωραία ) πως τους εαυτούς μας προσφέρουμε κατά βάθος ….ότι τρατάρισμα κι αν είναι το πρόσχημα … Και όταν οι άλοι έρχοντε κάτι θα βρίσκουν !
όταν τελειώσουν τα μπισκοτάκια να πάρω το κουτάκι
να φτιάξω κι εγώ ένα έγχορδο;
Στο μεταξύ εσείς κάθε βράδυ εδώ με τα γλυκά θα γίνετε σαν τον κύριο που παίζει χάλια…
Τσαλαπετεινέ
Έγχορδο με το κουτί των μπισκότων ;
Εγώ πάντως το κάνω κρουστό ….όταν είμαι με μουσικούς
και έχω ξεχάσει στο σπίτι το μπεντίρ μου .
Καληνυχτίζω διότι αύριο ξυπνώ (όπως κάθε μέρα δηλαδή ) πουρνό πουρνό
ΥΓ.συμπαθής ο κύριος που παίζει
Βλέπω σας άγγιξε η διακριτική γοητεία της μπουρζουαζίας και παίρνετε 5 o’ clock tea με γλυκίσματα και μπισκοτάκια, όχι στις 5 βέβαια για να μη σας πάρουν χαμπάρι, πιο αργά που ο σκληρός πυρήνας της εργατικής τάξης είναι αφοσιωμένος σε παράνομες δραστηριότητες. Σας εγκαλώ εις την τάξη και στο παραδοσιακό σαμοβάρι με βουτήματα σκληρές αλμυρές γαλέτες.
Ελένη Μ.
Τον εαυτό μας αν εισφέρουμε είναι λίγο, καλή μου. Ας τον αλλάξουμε σε κατι άλλο και τούτο να κεράσουμε. Δεν είναι ευκολο, όμως. Αλλά μόνο η προσπάθεια μετρά.
Καλησπέρα σου.
Τσαλαπετεινέ
να σου αλλάξω λίγο τη σειρά των λέξεων:
«θα γίνετε σαν τον χάλια κύριο που παίζει»
Κι αν σου πω πως μου είναι οικείος; κι αν σου πω πως η αυρα, το σουσούμι, το ταπεραμέντο και το ταλαντο ομοίως οικεία; [εσχατως και το μούσι…]
[να θυμηθώ να βρω ποιος κερατάς ανεβάζει γιουτου[λου]μπάκια με την εικόνα μου και εκτίθεμαι. ούτε μπλουζα δεν άλλαξα, ο τεμπέλης…]
Tsal
αφού ζηλευεις, ρε όρνιο, και το τραβά ο οργανισμός σου [χώρια που το τσάι κυλά στις φλέβες σου], γιατι δεν μας κανεις παρέα και με αφήνεις να τρέχω με την τσαγιέρα πάνω κάτω να κερνάω μόνος;