Ο Ροσινάντης, το άλογο του Δον Κιχώτη, ήταν ένα μάτσο κόκαλα:
– Είσαι μεταφυσικός.
– Βέβαια, αφού δεν τρώω.
Ο Ροσινάντης μουρμούρισε τα παράπονά του, ενώ ο Σάντσο Πάντσα διαμαρτυρόταν για την εκμετάλλευση του σταυλίτη από τον ιππότη. Παραπονιόταν για το μεροκάματό του, δηλαδή για το ξύλο, την πείνα, τις κακουχίες και τις υποσχέσεις, κι απαιτούσε ένα αξιοπρεπή μισθό σε ρευστό χρήμα.
Για τον Δον Κιχώτη αυτές οι χυδαίες εκφράσεις ματεριαλισμού ήταν αξιοκαταφρόνητες. Αναφερόταν στους συναδέλφους πλανόδιους ιππότες, λέγοντας:
– Οι σταυλίτες δεν λαβαίνουν ποτέ μισθό, μόνο επιβράβευση.
Και υποσχόταν στον Σάντσο Πάντσα να τον κάνει κυβερνήτη στο πρώτο βασίλειο που θα κυρίευε, κι ότι θα του άφηνε τον τίτλο του κόμη ή του μαρκησίου.
Όμως ο πληβείος ήθελε μια μόνιμη θέση εργασίας κι ένα σίγουρο μισθό.
Έχουν περάσει τέσσερις αιώνες. Και βρισκόμαστε στην ίδια κατάσταση.
Εντουάντο Γκαλεάνο, Καθρέφτες
Επειδή λοιπόν δε θέλουμε να επιστρέψουμε στον εργασιακό μεσαίωνα, στις 24/2 έχουμε ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ. Εναλλακτικά και… Γενική Ελλάδα (Grèce Générale παραφράζοντας το Grève Générale), όπως το σύνθημα που ακούστηκε και γράφηκε πολύ πέρσι στο γαλλόφωνο κόσμο, από το Παρίσι μέχρι τη Μαρτινίκα και τη Γουαδελούπη, εκφράζοντας την απήχηση και δυναμική του ελληνικού Δεκέμβρη του 2008.
(περισσότερα…)
Read Full Post »
ΚΕΛΑΗΔΙΣΜΑΤΑ 